Ya Kerîm

Sen öyle Kerîmsin ki,
iki cihan, kereminin denizinden bir katredir.
Yapraklar kereminle yeşillenip dirilir.
Çiçekler lûtfunun neşesinden tebessüm eder.
Meyveler rahmetinin cilveleriyle güler.
Yapraklar ne çok ahenklidir, ne eşsiz bir düzen içindedir.
Çiçekler ahenk içinde denge ve ölçülendirmeyi dillendirir.
Hoş kokular ve renkler,
dengeye ve ölçülerin de süslü kılındığına habercidir.
Meyvelerin tatları ve kokuları,
etleri ve tohumları hep severek ikram ettiğini gösterir.

Sen ki her çiçeği bir lûtfuna cisim eylersin.
Lûtfunla güzel eyle her hâlimi.
Sen ki her tebessümü kereminin heykeli eylersin.
Kereminle sevindir kalbimi.
Sen ki en çok acizlere ve zayıflara ikram edersin.
Kerem eyle, fenâdan kurtar beni.
Sen ki zehirli arının eliyle şifalı ve tatlı ballar sunarsın.
Acıları bana bal eyle.
Sen ki elsiz bir böceğin eliyle yumuşacık ipeği giydirirsin.
Keremini bana bol eyle.
Sen ki bir avuç tohumda bir baharı saklarsın.
Az sevabımı çok eyle.