Ya Muhyî
Çürüyüp toz olmuş kemiklerin hatırını yalnız Sen sorarsın.
Ölmüşlere ve unutulmuşlara yalnız Sen can ve ten bağışlarsın.
Sararıp solan gülleri yalnız Sen hatırlarsın.
Eriyip sönen gözlere yalnız Sen bakarsın.
Yıkılan gönülleri yalnız Sen onarırsın.
Kırılıp dökülen kadehleri yalnız Sen toplarsın.
Muhyî Sensin ; ben ihya ediliyorum.
Sensin Muhyî ; ben ölümü bekliyorum.
Hayat Senin lûtfun, bahar Senin eserin.
Ölümümü ebedi dirilişime başlangıç eyle.
Dilediğine ölüm verir, dilediğini ihya edersin.
Ömrümü ebedi mutluluğuma bahane eyle.
