Söylenince gerçeğe dair bir iki söz,Ayna olur kalbe ;kor gibi yakar.Birdenbire değişir gülün rengi,suyun tadı, belirir bir umut Ağlamaya üç kala...
Elinden tutmak ta zordur bırakmakta,gözlerin yıllara borçludur sanki!Azabın içinde sahte gülücüklerle, açılır bir kapı Ağlamaya üç kala..
Gönlünüzdeki ateşin boyutu nedir?Devamlı yanan ve sönmek bilmeyen bir volkan mı?Yoksa inzivaya çekilmiş sönmekte olan bir yıldız mı?
Peki gözyaşlarınızın yoğunluğu ne kadar!her damlasında ayrı bir çoşku ile sevgiliye koşan bir çağlayan mı?yoksa yıllardır içimizde saklayıp ortaya çıkaramadığımız gözyaşları gibi korkak mı?
Ne bekleriz ki boşuna,bir elimizde kor gibi yanan ateş,bir elimizde çoşkulu gözyaşlarımız, koşalım koşmakta geciktiğimize...
Bir Umut ile...