Onun kaygısı, sevdası, derdi, davası hep Allah'ı kullarına tanıtmak ve sevdir mekten ibaret ti.
Bütün engell ere, acılara, işkencelere, hapisl ere, sürgünlere, zehirl emeler e rağmen Kur'an'a, imana, İslam'a hizmet duygus undan hiç ayrılmadı.
En zor şartlarda bile hiç ümitsiz olmadı. En olumsu z şartlardan, daima en olumlu sonuçlar çıkardı. Kendis ini batırmaya, bitirm eye çalışanları da huzura ve mutlul uğa, yani kulluğa çağırdı.
Çünkü ona göre, kul olmak, "kurtul mak" demekt i. Kendis ine en acımasız hakare ti ve dayanılmaz işkenceyi layık görenleri bile iman hakika tleriy le tanıştırmak ve kurtar mak telaşındaydı.
Güle oynaya günah bataklıklarına batanl ara da merham etle baktı.
Günahına ağlayamayanların günahına ağladı. Çünkü o, şefkatten ibaret ti.
Sevgiy le sarıp sarmal adı yararlı yürekleri. Manevi kiri, pası, yarayı acısız ameliy atlarl a tedavi etti. Gönülleri çelen, ruhları çeken muhabb et merkez iydi. Benim sevdal andığım yürek, bu yürekti. Benim ve neslim in kendin e gelişiydi. Uyanma mızdı heyeca nla ve gaflet ten silkin memizd i. Uyanalım diye uyanıktı.
Ebediy en gülelim diye ağlıyordu.
---VEHBİ VAKKAS OĞLU---
--------------------------------------------------------------------------------
Maddi açıdan yokluk içindeydi..
Parasız,unvansız yalnızdı..
Aynı konuda n defala rca mahkem eye verild i..
Yeri hapist i, haksız yere..
Sürgündü, ücra yurt köşelerinde..
Yokluğa mahkum edilmişti,yok olsun diye..
Sorgul ulanırdı mektub u,muhabbeti..
Selamından korkul urdu..
İtham ve iftira lara hedeft i..
Defala rca zehirl endi..
Kağıtsız kalems izdi..
O maddi yokluk tan,bir manrvi varlık doğdu..
Parasız,unvansız.yalnızdı..
Fakat bütün paralıları,unvanlıları aştı..
Zorun baskının dayatm anın yapama dığını,muhabbetle başardı...
çünkü o şevkatten ibaret ti..
sevgiy le sarıp sarmal adı yaralı yürekleri..
Manevi kiri,pası,yarayıacısız ameliy atlarl a tedavi etti..
Hayatı eseri,eseride hayatıydı..
Uyanalım diye uyanıktı..
Ebediy yen gülelim diye ağlıyordu...
Çünkü o başkasının gunahına ağlayan ADAMDI ..! (ra)...