insanFakiri
Well-known member
Cenâb-ı Hak bir âyet-i kerîmede şöyle buyuruyor
“Onlar cehennemde
«Ey Rabbimiz! Bizi buradan çıkar da dünyada iken yaptıklarımızdan baaşka ameller işleyelim
çokça sâlih ameller yapalım» diye feryâd ederler. (Onlara şöyle denilir)
«Sizi
düşünüp öğüt alabilecek bir kişinin düşünebileceği kadar bir ömür vermedik mi? Size uyarıcı da gelmişti. Öyle ise tadın azabı! Çünkü zâlimlerin hiçbir yardımcısı yoktur.” (Fâtır
37)
* * *
Rasûlullah -sallALLAHu aleyhi ve sellem-bir hadîs-i şeriflerinde şöyle buyururlar:
“Pişmanlığın en kötüsü
kıyâmet gününde duyulandır.” (Vâkıdî
III
1016-1017; Kudâî
Müsnedü’ş-şihâb
no: 1337)
* * *
Hasan Basrî Hazretleri bir cenazeye katılmıştı. Defin işlemleri bittikten sonra yanındaki bir zâta sordu:
“–Bu vefât eden zât acaba şu anda dünyaya geri dönüp sâlih amellerini
zikirlerini artırmayı ve günahlarına daha fazla istiğfar etmeyi düşünüyor mudur?” diye sordu. O zât da:
“–Evet
tabiî ki düşünüyordur” dedi. Bunun üzerine Hasan Basrî Hazretleri şöyle buyurdu:
“–O hâlde bize ne oluyor ki bu vefât eden kişi gibi düşünmüyoruz?”
(İbnü’l-Cevzî
el-Hasenü’l-Basrî)
“Onlar cehennemde
«Ey Rabbimiz! Bizi buradan çıkar da dünyada iken yaptıklarımızdan baaşka ameller işleyelim
çokça sâlih ameller yapalım» diye feryâd ederler. (Onlara şöyle denilir)«Sizi
düşünüp öğüt alabilecek bir kişinin düşünebileceği kadar bir ömür vermedik mi? Size uyarıcı da gelmişti. Öyle ise tadın azabı! Çünkü zâlimlerin hiçbir yardımcısı yoktur.” (Fâtır
37)* * *
Rasûlullah -sallALLAHu aleyhi ve sellem-bir hadîs-i şeriflerinde şöyle buyururlar:
“Pişmanlığın en kötüsü
kıyâmet gününde duyulandır.” (Vâkıdî
III
1016-1017; Kudâî
Müsnedü’ş-şihâb
no: 1337)* * *
Hasan Basrî Hazretleri bir cenazeye katılmıştı. Defin işlemleri bittikten sonra yanındaki bir zâta sordu:
“–Bu vefât eden zât acaba şu anda dünyaya geri dönüp sâlih amellerini
zikirlerini artırmayı ve günahlarına daha fazla istiğfar etmeyi düşünüyor mudur?” diye sordu. O zât da:“–Evet
tabiî ki düşünüyordur” dedi. Bunun üzerine Hasan Basrî Hazretleri şöyle buyurdu:“–O hâlde bize ne oluyor ki bu vefât eden kişi gibi düşünmüyoruz?”
(İbnü’l-Cevzî
el-Hasenü’l-Basrî)