ben... yok biz var 
benim en iyi... dediklerim bazen beni hayal kırıklığına uğratıyor
arkadaş...uhuvvet sırrını yerleştirmiş olunca bir başka oluyor
eskiden...hayat ne güzelmiş
elimden gelse...babamı nur talebesi ederdim sonra babamla bir olup başkalarını nur talebesi ederdik (Fail-i Hakiki C.H. tabi)
en korktugum şey...Allah muhafaza imansız ölmek
kurtulmak istedigim şey...mevtten önce kutulamıyacak olsamda nefsim
yalnız kalınca... foruma daha rahat giriyorum
bazen babam...forumdan dolayı nette çok kaldığım için uçacaksın en iyisi biz neti keselim diyor
başkalarına göre ben..muamma (mübarekler bir türlü çözemediler beni)
yaşamak istediginiz yer...insanların beni anlayacağı, onlardan çok farklıymışım diye hayret etmeyecekleri (yada onlardan farklı olmayacağım ) bir yer
annemi severim ama...onun bana olan sevgisine yetişemem
canım sıkılınca…yine ruh gibi dolaşıyon ortalıkta derler
cezalar ve yasalar...olmazsa hayat azab olurdu.
sinirlerim...diye bir şey olmaması lazım aslında Nur talebesi için ama maateessüf bozulunca çekilmez oluyorum (surat beş karış derler ya hani o türden hatta bazen etrafımdakileresirayet ediyor halim)
büyükler...olmasaydı ne yapardık
beceremedigim şey...insanların hayat tarzlarına uyum sağlamak
hayatım…şimdiye kadar aldığım en büyük ve en güzel hediye
