Cennetin lezzetleri..
Erzurum'un bir ilçesinde öğretmenlik yapan bir zat anlatıyor;
Ara sıra gittiğim kahvehanede doksanlık bir ihtiyar dede devamlı dudaklarını yalıyordu.Ne zaman görsem böyle yapıyordu. Merak ettim

Amca bu hareketi neden böyle yapıp duruyorsun? diye sorduğumda
Evladım bunun hikayesi uzun dedi ve anlatmaya başladı
Ben yedi sekiz yaşlarında bir çocuktum..Ermeniler bizim köyümüzü bastılar.Çocuk genç ihitiyar herkesi köyün genişce bir meydanında topladılar ve işkence ile öldürmeye başladılar.İşkence de şuydu."Ateşler yakılmış



Peki neydi bu yaşli amcayı yıllardır peşinden koşturan bu lezzet?
Elbetteki ziftin lezzeti değildi demek o şehit namzetlerine ALLAH ( c.c.) cennet nimetlerini onlarin dudaklarına değdiriyordu.
Belkide bununla olumun acısını hissetmiyorlardı.Şunuda ilave edelim:
Cennetin nimetlerinden birine dudağın sadece değmesi insanı bir ömür boyu peşinden koşturuyorsa




Halbuki ''GERÇEK HAYAT
