Biliyorsunuz, tevazu alçak gönüllü olmaktadır. Tevazu sahipleri kimseyi hor hakir görmez. Akranları arasında büyüklük taslamazlar. Vakar ise, ağırbaşlı olmak demektir. Vakur kişiler nerede, nasıl davranacaklarını iyi bilir, dengeli hareket ederler, ağızlarından çıkan sözlerin nerede kullanılacağını çok iyi bilirler. Bazı kimseler, kendilerini tevazu sahibi zannedip, yaptıkları hareketleri o kadar dengesizdir ki sözleri “Taş mı kırar yoksa kalp mi kırar” hiç bakmazlar.
İnsan hem mütevazı, hem vakur olmalıdır. Dinimiz tevazu ve vakar sahibi olmayı teşvik etmekle beraber, bu hususta aşırı gitmeyi yasaklamıştır. Çünkü tevazuda aşırı gitmek insanı hor görülmeye ve miskinliğe düşürür. Herkesin maskarası haline getirir. Bizi aşağılamalarına razı olmak ahlaki bir fazilet sayılmaz. Vakarda aşırılık ise insanı kibirli yapar ki bu da istenmeyen bir durumdur. O halde insana yakışan ölçüyü kaçırmadan sahip olduğu alçakgönüllü ve ağırbaşlı tavırlarıdır.
“İnsanlar kötülüğü, arzularının kuvvetli olmasından çok, vicdanlarının zayıf oluşundan dolayı yaparlar.”
Vakar ve Tevazu , ne kadar güzel huy ise, bunun zıddı olan kibir ve haysiyetsizlik de o nispette kötü ve çok tehlikeli bir hastalıktır. Mütevazı ve vakur olmak olgunluğun ve güzel ahlakın alameti olup, insanı yüceltir, kemale erdirir. Hakkın ve halkın sevgisini kazanmaya vesile olur. Alçak gönüllü insanları Allah da, kulları da sever. Kibir ise insanı alçaltır, aşağıların aşağısına mahkum eder.
Bu sebeple Sevgili Peygamberimiz, 'Sana hürmet göstermeyene, sen de hürmet gösterme, o gibiler insanlık şerefinden yoksundur. Kendisine gösterdiğin hürmeti senden esirgeyen kimseyle arkadaşlık etme' buyurmuşlardır.
O halde kemal sahibi bir insana yakışan, kibirden ve gururdan uzaklaşarak haysiyet, şeref ve vakarını korumaktır.
Her zaman nefsimize hakim olalım. “Nefsini bilen kimse onu idare etmesini bilir.” Böylelikle Alemi de güzel ve adil bir siyasette idare etmeye muktedir olur. Başkalarında gördüğü bir kusurun kendinde de olabileceğini düşünür ve kendi kusurlarını gidermeye çalışarak başkalarına da örnek olur.
