Bir şehirde iki bir birine zıt yaşantıda olan insan yaşarmış.
bunlardan biri o şehrin en salih ve sayılanıymış
diğeride bu şehrin en gafil kötülenen insanıymış.
Bir gün bu fasık adam yoldan geçerken, salih adamı ,ve yanında oturmuş adamları görür.
kendi kendine şöyle der.
bu adam bu yörenin en salihi ve allahın sevdiği kuldur. bense buraların en kötüsü allahın sevmediği biriyim.onun yanına gidim belki Allah benide af eder.
salih kişinin yanına gider oturur.salih adam kendi içinden şöyle der:
ben buranın en salih kişisiyim buda buranın en kötüsüdür. şimdi bu yanımda oturdu yalkışık olmaz deyip adamı yanından kovar.
Tabi rahin olan Allah niyetleri bilir ya, o zamanın salih kullarında birinin rüyasında şöyle denilir:
Allah o iyi kulun butun salih amellerini kötü olan adama verdi
o kötü adamında bütün günahlarını da, ona verdi:
