27. “Mâlik” ne demektir? Burada başka sahih bir kırâat var mıdır?
“Mâlik” “sâhib” demektir. Başka bir sahih kırâat da “melik” kırâtıdır. Melik, kral, hükümdar demektir. Bir memleketin kralı hem o toprakların sâhibi hem de en üst düzeydeki tek yöneticisidir. Fakat, bu dünyâ kralların veya hükümdarların iktidarları geçicidir. Ama bu kelimelerin mânâsı Yüce Allah katında tam yerine oturmaktadır. O ezelden ebede kadar bütün kâinâtın sahipliğinde ve yönetiminde tek söz sâhibi olandır.
28. “Yevmi’d-dîn” deki “dîn” kelimesi hangi anlamlara gelmektedir?
Din, Arapçada “cezâ” yani “karşılık” demektir. Din kelimesinin sözlük anlamları arasında hesaba çekme muhâkeme etme anlamları da vardır. Nitekim, Onun sıfatlarından birisi olan “Deyyân” hesaba çeken demektir. Bu durumda “Yevmi’d-din” karşılık günü, mahkeme günü demek olmaktadır.
29. “Mâliki yevmi’d-dîn” ile şefaat bağlantısı nedir?
Karşılık gününün tek söz sâhibi vardır. O da Yüce Allah’tır. Dolayısıyla şefâat de ancak Onun izni ile gerçekleşebilecektir. Hem de bu iznin hem şefâat edecek olana hem de şefaat edilecek olana verilmesi gerekmektedir. Şu halde şefâat ancak ona layık olanlara tecelli edebilecek bir durumdur. Kaldı ki, Kur’ân-ı Kerîm’de şefâate bir özendirme de yoktur. Kur’ân-ı Kerîm insanları amele, iş yapmaya özendirmektedir. Nitekim, Mülk sûresinin başında : “ Allah ölümü ve hayatı bakalım hanginiz daha güzel işler yapacak diye yarattı.” buyrulmuştur.
30. Kur’ân’da âhiret gününe verilen başka isimler var mıdır?
Kur’ân’da âhiret gününe 43 küsur isim verilmiştir. Bu durum Yüce Allah’ın bu inanç esasına ne keder önem verdiğini göstermektedir. bu isimlerden bazıları şunlardır :
“ Yevmü’t-telâk ” : buluşma günü, “ Yevmü’t-teğâbun ” : aldanış, aldanma günü,
“ Yevmu’l-Âzife ” : yaklaşan gün, “ Yevmü’l-hasra ” : pişmanlık günü,
“ Yevmü’l-fasl ” : ayırma karar günü, “ Yevmü’l-hurûc ” : kabirlerden çıkış günü ,
“ Yevmü’l-hulûd ” : Ebediyet günü, “ Yevmü’l – feth “ : hüküm, karar günü,
“ Yevmun asîr “ : çetin gün, “ Yevmun kebîr “ : büyük gün
“ Yevmü’l-cem ’” : toplanma günü, “ Yevmü’t-tenâd ” : bağrışıp çağrışma günü vb.
31. Fâtiha sûresinin bu ilk cümlemizdeki hamdimize Rabbimizin verdiği bir karşılık nerde ve nasıl geçmektedir?
Namazlarımızda rükûdan doğrulurken söylediğimiz : “ Rabbenâ leke’l-hamd ! ” cümlesi ile Rabbimiz bize müjde verircesine haber veriyor : “ Allah kendisine hamdeden kulunun hamdini işitti ! ” . Yüce Allah bu hamdimizin boşa gitmediğini, duyduğunu haber verdiğine göre bu hamdimizden hoşnut olduğunu bildirmiş olmakta ve onun karşılığını da fazlasıyla vereceğini de müjdelemiş olmaktadır.
32. Bizim ona karşı cevabımız nedir?
Bizim rükûdan doğrulurken söylediğimiz : “Rabbenâ ! leke’l-hamd “ “ey Rabbimiz ! tekrar ediyoruz ki bütün hamd sadece senin hakkındır.” cümlesidir. Böylece namazımız Rabbimizle tatlı diyaloğa dönüşmektedir.
