ziyakarababa
Well-known member
Gerdanlık ve dua
Şafii fıkh alimlerinden Kâdî Ebu Bekr hazretlerinin "rahmetullahi aleyh", 1117 yılında Şam’da geçen şöyle bir hatırası anlatılmıştır:
“Hac esnasında Kâbe’yi tavaf ederken, inci bir gerdanlık buldum. Bir saat sonra, Harem-i Şerif’te bir adamın o gerdanlığı aradığını duydum. Ben de o gerdanlığı ona teslim ettim. Bana çok teşekkürler etti, fakat bunun karşılığı veremediği için mahcup olduğunu söyledi. Adama, bunu sadece Allah rızası için yaptığımı söyledim. Bunun üzerine yüzlerimizi Kâbe’ye dönük olarak, şöyle dua etti:
“Ya Rabbi, onun ve benim günahlarımı bağışla! Bana onun iyiliğine karşılık verme imkanı ver!”
Vedalaşıp ayrıldık. Bir zaman sonra Mısır’a, oradan da Mağrib’e gitmiştim. Mağrib’de büyük toprak sahiplerinden biri, arazi kiralarını toplama işini bana havale etti. Kısa bir zaman sonra da bütün ihtiyaçlarımı üstlenerek beni kızıyla evlendirdi. Ertesi gün, kızının takındığı ziynet ve mücevherler arasında bir zamanlar Mekke’de bulduğum gerdanlığı gördüm. Buna çok şaşırdım. Kafam bu işe takılmış, dalgın bir haldeydim. Yatak odasından çıkarken kayın pederim beni çağırdı ve hatırımı sordu. Yaptığı iyilikler için kendisine teşekkür ettim ama bir taraftan da gerdanlığı düşünüyordum. Dalgınlığımı görünce sebebini sordu.
Dedim ki:“Kızının gerdanlığı düşünüyorum. Yıllar önce hac sırasında Harem-i Şerif’te aynısını bulmuştum”
“Vay! Demek seneler önce Kâbe-i Muazzama’da kaybolan gerdanlığı bana getiren sendin. Ne güzel haber! O zaman “Ya Rabbi, onun ve benim günahlarımı bağışla! Bana onun iyiliğine karşılık verme imkanı ver!” diye dua etmiştim. Dualarım kabul odu ve Allahü teâlâ, o iyiliğin karşılığını sana ödemeyi bana nasib etti. Öyleyse günahlarımızı da affetmiştir. Şimdi malımı ve evladımı sana teslim etmiş bulunuyorum. Eminim ki ecelim de yaklaştı”
Sonra servetine beni vâris yapan vasiyetini hazırladı. Çok geçmeden de öldü.
Şafii fıkh alimlerinden Kâdî Ebu Bekr hazretlerinin "rahmetullahi aleyh", 1117 yılında Şam’da geçen şöyle bir hatırası anlatılmıştır:
“Hac esnasında Kâbe’yi tavaf ederken, inci bir gerdanlık buldum. Bir saat sonra, Harem-i Şerif’te bir adamın o gerdanlığı aradığını duydum. Ben de o gerdanlığı ona teslim ettim. Bana çok teşekkürler etti, fakat bunun karşılığı veremediği için mahcup olduğunu söyledi. Adama, bunu sadece Allah rızası için yaptığımı söyledim. Bunun üzerine yüzlerimizi Kâbe’ye dönük olarak, şöyle dua etti:
“Ya Rabbi, onun ve benim günahlarımı bağışla! Bana onun iyiliğine karşılık verme imkanı ver!”
Vedalaşıp ayrıldık. Bir zaman sonra Mısır’a, oradan da Mağrib’e gitmiştim. Mağrib’de büyük toprak sahiplerinden biri, arazi kiralarını toplama işini bana havale etti. Kısa bir zaman sonra da bütün ihtiyaçlarımı üstlenerek beni kızıyla evlendirdi. Ertesi gün, kızının takındığı ziynet ve mücevherler arasında bir zamanlar Mekke’de bulduğum gerdanlığı gördüm. Buna çok şaşırdım. Kafam bu işe takılmış, dalgın bir haldeydim. Yatak odasından çıkarken kayın pederim beni çağırdı ve hatırımı sordu. Yaptığı iyilikler için kendisine teşekkür ettim ama bir taraftan da gerdanlığı düşünüyordum. Dalgınlığımı görünce sebebini sordu.
Dedim ki:“Kızının gerdanlığı düşünüyorum. Yıllar önce hac sırasında Harem-i Şerif’te aynısını bulmuştum”
“Vay! Demek seneler önce Kâbe-i Muazzama’da kaybolan gerdanlığı bana getiren sendin. Ne güzel haber! O zaman “Ya Rabbi, onun ve benim günahlarımı bağışla! Bana onun iyiliğine karşılık verme imkanı ver!” diye dua etmiştim. Dualarım kabul odu ve Allahü teâlâ, o iyiliğin karşılığını sana ödemeyi bana nasib etti. Öyleyse günahlarımızı da affetmiştir. Şimdi malımı ve evladımı sana teslim etmiş bulunuyorum. Eminim ki ecelim de yaklaştı”
Sonra servetine beni vâris yapan vasiyetini hazırladı. Çok geçmeden de öldü.