Hatırlar mısın? Evcilik oynardık çocukluğumuzda. Sen hep anne olurdun, ben hep baba. Ve kâğıttan çocuklarımız olurdu.
Birlikte başlamıştık ilkokula, kırmızı kurdelen ne çok yakışmıştı sana. Şişman bir öğretmenimiz vardı, aynı sıradaydık. 3-A’ya giderken 4-B’den Ahmet’i dövmüştüm sana baktı diye. Sonra göğsümü gere gere dayak yemiştim öğretmenden. Korkmuştun, ağlamıştın hatırlar mısın?
Diplomalarım...ızı aldığımız gün mahallenin köşe başındaki Rasim amcanın pastanesinde muhallebi yemiştik. Ortaokulda aynı sınıfta ve aynı sıradaydık. Bitirme sınavlarında coğrafyadan kopya vermiştim sana ve sen öğretmen görür diye nasıl heyecanlanmış bütün kalemlerini düşürmüştün o an hatırlar mısın?
Liseye giderken okullarımız ve sınıflarımız ayrılmıştı. Ders bitimlerinde okul kapısının önünde takım elbisemle bekler olmuştum seni.
Askere gideceğim gün, beni uğurlayanların arasında sende vardın. Otobüsün penceresinden gözlerim takılı kalmıştı gözlerine, ağlıyordun ve benimde gözlerime bir yağmur yağıyordu sanki hatırlar mısın?
Tezkeremi almama 15 gün kala, nişanlandığını duymuştum.
Üç ay sonra tam üç ay sonra en son ben çıkmıştım nikâhında salondan kocanın kolundaydın göz göze gelmiştik utanmıştın göz göze gelmiştik başını öne eğmiştin hatırlar mısın?
Şimdi en küçük kızın geçiyor mavi kurdelesiyle dükkânımın önünden ve onu görünce benim küçük oğlan ne varsa düşürüyor elinden
Sen ilk göz ağrımdın
Sen canımda candın
Sen en çocuk yanımdın
Ben hiç unutmadım
Sen hiç hatırlar mısın?
Bedirhan gökçe
