Sitenize üye olurken buraya konu açmamış, damdan düşer gibi aranıza katılmıştım.
Buraya üye olurken uzun bir tereddüt yaşadım. Nasıl karşılanacağımı bilememiştim. Üye olduktan ve bazı konulara yazıp kendimi belli ettikten sonra korktuğum tepkileri almadım. Bazı önyargılar vardı ama zaten hepimiz önyargılı değil miyiz ki?
Sitenizde bulunduğum kısa süre içerisinde her daim rahatsızlık duydum. Sebep malum; ben hiçbir dine tabii değilim çünkü. Bunu da söylerken bir gurur etiketi olarak söylemiyorum. Sanırım benim kaderim ömür boyu bir dışlanmışlık ve ötekileşmiş psikolojisinde olmak. Çünkü dini konuda sizlerin arasında kendimi öyle hissettim. Milli duygularım biraz fazla gelişmiştir. Sosyalist ve inançla alakası olmayan çevrelerle bu yüzden hiçbir şekilde anlaşamam. Hatta onlarla aynı ortamda dahi uzun bir süre kalırsam sonu kavgaya bile gidebiliyor. Milli duygularım fazla gelişmiş derken günümüzün milliyetçileri olan ülkücülerle de hiç anlaşamam. Kısacası sosyal çevrede küçük bir arkadaş grubum vardır, beni olduğum gibi kabul eden. Yalnızlığı seviyorum o yüzden, alıştım. Benim bir parçam oldu.
Sizlerle de aynı ortamda kalmam zor. Bunu iyice anlamış bulunmaktayım. Birbirimizi kırmamak elde olmuyor. Çünkü kırılmanın ne demek olduğunu iyice anlamış, hücrelerime, iliklerime kadar hissetmiş birisiyim. Krılmak ne demekse, bunu dünyada en iyi bilen insanlardan birisi de benimdir.
Şundan emin olun ki; kırılan bir insan kanser olan bir hasta gibidir. Tedavisi çok ama çok zordur. Bir daha asla eskisi gibi olamaz. Hayatının gidişatı dahi değişir.
Kimseyi kırmak istemem, kırarsam da vicdan azabı çekerim. Pişmanlık duarım. O kişinin hissettiklerinin ne olduğunu bilirim çünkü...
Sitenizde bulunduğum kısa süre içerisinde eğer kırdığım insanlar olduysa özürdilerim. Bütün varlığım ve samimiyetimle hepinizden özürdilerim.
Hepimiz aynı vatanın insanlarıyız. Al bayrağın gölgesinde yaşıyoruz. Bize başka vatan olacak toprak yoktur. Bizim üstümüzü kapayacak başka bayrakta yoktur.
Hoşçakalın
Saygılarımla...
Buraya üye olurken uzun bir tereddüt yaşadım. Nasıl karşılanacağımı bilememiştim. Üye olduktan ve bazı konulara yazıp kendimi belli ettikten sonra korktuğum tepkileri almadım. Bazı önyargılar vardı ama zaten hepimiz önyargılı değil miyiz ki?
Sitenizde bulunduğum kısa süre içerisinde her daim rahatsızlık duydum. Sebep malum; ben hiçbir dine tabii değilim çünkü. Bunu da söylerken bir gurur etiketi olarak söylemiyorum. Sanırım benim kaderim ömür boyu bir dışlanmışlık ve ötekileşmiş psikolojisinde olmak. Çünkü dini konuda sizlerin arasında kendimi öyle hissettim. Milli duygularım biraz fazla gelişmiştir. Sosyalist ve inançla alakası olmayan çevrelerle bu yüzden hiçbir şekilde anlaşamam. Hatta onlarla aynı ortamda dahi uzun bir süre kalırsam sonu kavgaya bile gidebiliyor. Milli duygularım fazla gelişmiş derken günümüzün milliyetçileri olan ülkücülerle de hiç anlaşamam. Kısacası sosyal çevrede küçük bir arkadaş grubum vardır, beni olduğum gibi kabul eden. Yalnızlığı seviyorum o yüzden, alıştım. Benim bir parçam oldu.
Sizlerle de aynı ortamda kalmam zor. Bunu iyice anlamış bulunmaktayım. Birbirimizi kırmamak elde olmuyor. Çünkü kırılmanın ne demek olduğunu iyice anlamış, hücrelerime, iliklerime kadar hissetmiş birisiyim. Krılmak ne demekse, bunu dünyada en iyi bilen insanlardan birisi de benimdir.
Şundan emin olun ki; kırılan bir insan kanser olan bir hasta gibidir. Tedavisi çok ama çok zordur. Bir daha asla eskisi gibi olamaz. Hayatının gidişatı dahi değişir.
Kimseyi kırmak istemem, kırarsam da vicdan azabı çekerim. Pişmanlık duarım. O kişinin hissettiklerinin ne olduğunu bilirim çünkü...
Sitenizde bulunduğum kısa süre içerisinde eğer kırdığım insanlar olduysa özürdilerim. Bütün varlığım ve samimiyetimle hepinizden özürdilerim.
Hepimiz aynı vatanın insanlarıyız. Al bayrağın gölgesinde yaşıyoruz. Bize başka vatan olacak toprak yoktur. Bizim üstümüzü kapayacak başka bayrakta yoktur.
Hoşçakalın
Saygılarımla...
