Normal
İştirak-i amal-i uhreviye ancak sevap ve hasenat cihetiyledir. GÜnah yönüyle bir iştirak olmadığından yani günah işlemek için bir araya gelinmediğinden dolayı her bir şahsın günahı da şahsi kalmaktadır. Onun için 21. Lem'anın 2. Düsturunun sonundaki haşiyede "Ve o ruhlar vasıtasıyla sevap cihetinde yaşıyorum, yalnız günah cihetinde ölüyorum" demesiyle, sevapta iştirak olup, günahta ise şahsilik olduğunu beyan etmektedir. Elbette ki bu şirket-i maneviye için geçerlidir. Yoksa fenalığa sebebiyet noktasında geçerli değildir.