biz durakları olduk kendi hızlı yaşantımızın.. akışına bırakamadık.. bu sel hızlı geldi bünyelerimize..
kaldıramadık..
bende emanetti inanamamak.. sende ise yükümlü gibiydi inanmamak..
yalpalar yollar şimdi.. savsak adımlarım düşürür bazen bedenimi..
her koşulda seninle olmak vardı oysa..
yetmedi zaman derdimi anlatmaya..
en iyi duygumdun en temizi sendin benim dediğim ne varsa.. " yollarımda bir durak mıydın.. " öyle sakindin ki başlarken..
ve bu sakinliğin değişmedi giderken.. ( kayboldum.. yokum bende..) şimdi sayendedir, hiç bir aşka dört elle sarılamamak..
ne yapılabilirliği kalmadığında sevgimize, çoktan gittiğini gördüm ben..sessizce.. " istediğin kadar çok uzatıyorsun de bana.. bu bir gerçek.." benden önce gitmişdin zaten ben sana bitti demeden önce.. ( bir yer var biliyorum.. ) hoşçakal çektiğimden beri yarınlarıma kutlanılmasını sevmiyorum doğum günlerimin..
seni dileyebilmek bile yokken üflediğimde mumlara.. ( ne tuhafsın sen.. olmayacak duanın önde gideni. zalimsin işde ) şimdi rutubetler süslemişdir bi zamanlar duvarda resmini astığım yerleri.. ( bırakma seviyorum seni.. ) biliyordun, kederin tacıydı saçlarım.. " bendim bunalımlar sultanı.. hani beni anlayacaktın.. " ağır geldi korkularım..
( korkma.. bi kere de benim için dene demelerin yakıyor yoksa bu denli kavrumazdım ki.. ) hayat ne kadar zalimdi.. sen geldiğinde barıştım gençliğimle.. sen geldiğinde sevdim beni..
sen beni sevdiğini söylüyorsun diye.. ( ey ben!..küsüm sana ben!... çık git ruhum.. bir sen varsın hala beni terketmeyen ) kahretsin dediğim herşeyin aslısın sen..
ben acının fotokopisi.. inceldiği yerden kopsun diyip vazgeçmişdim senden.. hayat inceldiği yerden kopmadı, KOPMADI..KOPMADI GİTTİ.. . inanamamaktım ben..
sense inanmamak.. ( inanamıyorum faruk abi.. ne güzel bi manzara.. istanbul ayaklarımın altında... uçuyorum pamuk..arasam ayıp olurmu ki.. faruk abi.. tut beni düşeceğim şimdi.. sevdiğimden mesaj geldi.. ) inanmadın sevdiğime inandırmak isterken beni seninle mutlu olabilirliğe delice..
hoşçakal yarın..yeniden yokum .. " hoşçakal sende.. dostça kalabilmesekde.. "
T.M.O
kaldıramadık..
bende emanetti inanamamak.. sende ise yükümlü gibiydi inanmamak..
yalpalar yollar şimdi.. savsak adımlarım düşürür bazen bedenimi..
her koşulda seninle olmak vardı oysa..
yetmedi zaman derdimi anlatmaya..
en iyi duygumdun en temizi sendin benim dediğim ne varsa.. " yollarımda bir durak mıydın.. " öyle sakindin ki başlarken..
ve bu sakinliğin değişmedi giderken.. ( kayboldum.. yokum bende..) şimdi sayendedir, hiç bir aşka dört elle sarılamamak..
ne yapılabilirliği kalmadığında sevgimize, çoktan gittiğini gördüm ben..sessizce.. " istediğin kadar çok uzatıyorsun de bana.. bu bir gerçek.." benden önce gitmişdin zaten ben sana bitti demeden önce.. ( bir yer var biliyorum.. ) hoşçakal çektiğimden beri yarınlarıma kutlanılmasını sevmiyorum doğum günlerimin..
seni dileyebilmek bile yokken üflediğimde mumlara.. ( ne tuhafsın sen.. olmayacak duanın önde gideni. zalimsin işde ) şimdi rutubetler süslemişdir bi zamanlar duvarda resmini astığım yerleri.. ( bırakma seviyorum seni.. ) biliyordun, kederin tacıydı saçlarım.. " bendim bunalımlar sultanı.. hani beni anlayacaktın.. " ağır geldi korkularım..
( korkma.. bi kere de benim için dene demelerin yakıyor yoksa bu denli kavrumazdım ki.. ) hayat ne kadar zalimdi.. sen geldiğinde barıştım gençliğimle.. sen geldiğinde sevdim beni..
sen beni sevdiğini söylüyorsun diye.. ( ey ben!..küsüm sana ben!... çık git ruhum.. bir sen varsın hala beni terketmeyen ) kahretsin dediğim herşeyin aslısın sen..
ben acının fotokopisi.. inceldiği yerden kopsun diyip vazgeçmişdim senden.. hayat inceldiği yerden kopmadı, KOPMADI..KOPMADI GİTTİ.. . inanamamaktım ben..
sense inanmamak.. ( inanamıyorum faruk abi.. ne güzel bi manzara.. istanbul ayaklarımın altında... uçuyorum pamuk..arasam ayıp olurmu ki.. faruk abi.. tut beni düşeceğim şimdi.. sevdiğimden mesaj geldi.. ) inanmadın sevdiğime inandırmak isterken beni seninle mutlu olabilirliğe delice..
hoşçakal yarın..yeniden yokum .. " hoşçakal sende.. dostça kalabilmesekde.. "
T.M.O
