Selamın Aleyküm;
Sayın Muhakk kardeş, güzel demişsiniz. Alıntı yazıdaki ilk paragrafın sordurduğu soruyu ikinci paragraf yanıtlıyor. Ancak şu var; tüm işlerin oluşların tek sahibi Yüce Allah teala dır. -- İyi bilin ki, bütün işler sonunda Allah’a döner. (Şura 53) -- -- Canımı kudret elinde tutan Allah'a yemin ederim onun izni olmadan bir adım dahi atamayız.-- Yada bir yaprak yere düşemez. -- Onun izni le yaşar onun izni ile ölürüz. --
Kader insanın elinde olmayan seçme özgürlüğü bulunmayan şeylerdir. Gerisi insanın özgür iradesi ile dilediğini seçmesidir. İnsan bu bakımdan tam serbestlik ile yazılan arasında bir konumdadır. İşte bu durum yazdığım yukarıdaki paragrafa ters değildir. Çünkü Yüce Allah'ın cüz-i irade bahşettiği yaratık iyi yada kötü bir işe niyet eder. Allah subhanehu ve teala da o işi yaratır. Dilerse MANİ olan Allah (c.c.) o işe engel olur. (Örn; Hz. Muhammed (s.a.v.) efendimiz o mağaraya arkadaşıyla saklandığında örümcek ağ örmüş, kötü niyetli kişiler niyetlerine ulaşamamışlardır.) Ancak Allah (c.c.) olmasına MANİ olmadığı kötü niyete dayalı işlerde, kulunun küfür eyleminde bulunmasına da razı olmaz. Bu durumda bu dünya hayatının sınav niteliğinden dolayıdır. Sonuçta yaratılan hakkında Vaad yada Vaid hak olur.
Ayrıca Yüce Allah sonsuz bilgisiyle tüm olmuş ve olacakları bilir. Bu bakımdan da Tüm olmuş ve olacaklar Hükmü ilahidir.
Sadece iftira diyemeyiz. Yüce Allah yarattığıma secde edin diyerek kendi eserine yani kendi Yüce Zatına secde edilmesini dilemiştir. Yoksa Adem (a.s.)'a secde edildiğinin düşünülmesi Tevhid ilkesine aykırıdır. Yüce Allah teala Hakkı yani iyiliği emretmiş O ise bu iyilik emrine hemde Gururlanarak, Büyüklük taslayarak isyan etmiştir.
Aceleyle yazdım umarım düşündüklerimi tam açıklayıcı yazabilmişimdir. Saygılar hayırlı günler..
