Mevt - Ölüm

[Ahmet.1]

Nasihat istersen, ölüm yeter. Mektûbat

 

[Ahmet.1]

"Lezzetleri tahrib edip acılaştıran ölümü çok zikrediniz." Lem'alar

 

[Ahmet.1]

Mevt ile cesed dağılır, ruh bâki kalır. İşârât-ül İ'caz

 

[Ahmet.1]

Ölüm, muzır hayvanlarla dolu bir hapisten geniş bir sahraya çıkmak gibidir. İşârât-ül İ'caz

 

[Ahmet.1]

Mevt, ancak ruhun cesed kafesinden çıkmasıyla tebdil-i mekân etmesinden ibarettir. İşârât-ül İ'caz

 

[Ahmet.1]

Ecel gizli olduğundan, herbir günde ölmek ihtimali var. Mektûbat

 

[Ahmet.1]

Hayat gibi ölüm dahi doğrudan doğruya Allah'ın kudret ve kaderi iledir. Badıllı Mesnevî-i Nuriye

 

[Ahmet.1]

Ecel gizlidir; her vakit ölüm, başını kesmek için gelebiliyor ve genç ihtiyar farkı yoktur. Sözler

 

[Ahmet.1]

Ölüm firak değil, visaldir, tebdil-i mekândır, bâki bir meyveyi sünbül vermektir. Lem'alar

 

[Ahmet.1]

Evet bu hayat ve bu beden şu azîm dünyaya direk olacak kabiliyette değildir. Mesnevî-i Nuriye

 

[Ahmet.1]

Nasılki hayatın dünyaya gelmesi bir halk ve takdir iledir; öyle de, dünyadan gitmesi de bir halk ve takdir ile, bir hikmet ve tedbir iledir. Mektûbat

 

[Ahmet.1]

Ölüm o kadar kat'î ve zâhirdir ki; bugünün gecesi ve bu güzün kışı gelmesi gibi ölüm başımıza gelecek. Şuâlar

 

[Ahmet.1]

Bir şey kanun-u tekâmülde dâhil ise, o şeyde alâküllihal neşvünema vardır. Neşvünema ve büyümek varsa, ona alâküllihal bir ömr-ü fıtrî vardır. Ömr-ü fıtrîsi var ise, alâküllihal bir ecel-i fıtrîsi vardır. Sözler

 

[Ahmet.1]

Her zîhayatın, hususan zîruhun vücudu bir kelime gibidir. Söylenir ve yazılır, sonra kaybolur. Şuâlar

 

[Ahmet.1]

Bütün vefiyat-ı hayvaniye ve insaniye ise; terhisattır. Vazife-i hayatını bitirenler, bu dâr-ı fâniden, manen mesrurane, dağdağasız diğer bir âleme giderler. Tâ yeni vazifedarlara yer açılsın, gelip çalışsınlar. Sözler

 

[Ahmet.1]

Hayat, Hâlık'ın ehadiyetine bürhan olduğu gibi, mevt de devam ve bekasına bir delildir. Mesnevî-i Nuriye

 

[Ahmet.1]

Ölüm, saadet-i ebediyeye mukaddemedir; bu itibarla nimet sayılabilir. Çünki nimetin mukaddemesi de nimettir. İşârât-ül İ'caz

 

[Ahmet.1]

Ehl-i iman için ölüm, vazife-i hayat külfetinden bir terhistir; hem dünya meydanındaki imtihanda, talim ve talimat olan ubudiyetten bir paydostur. Lem'alar

 

[Ahmet.1]

Mevt, ehl-i dalalet için bütün mahbubatından elîm bir firak-ı ebedîdir. Sözler

 

[Ahmet.1]

Madem ecel gizlidir; her vakit ölüm, başını kesmek için gelebiliyor ve genç ihtiyar farkı yoktur. Elbette daima gözü önünde öyle büyük dehşetli bir mesele karşısında bîçare insan; o idam-ı ebedî, o dipsiz, nihayetsiz haps-i münferidden kurtulmak çaresini aramak ve kabir kapısını bir âlem-i bâkiye, bir saadet-i ebediyeye ve âlem-i nura açılan bir kapıya kendi hakkında çevirmek hâdisesi; o insanın dünya kadar büyük bir meselesidir. Lemalar