Sabri’nin bir fıkrasıdır.
Efendim, hiç şek ve şüphem kalmadı ki,
nur nurdan seçilemediği gibi,
Nur deryasının nurânî talebeleri de,
nerede olursa olsun
hepsi bir gayede, umumî bir zihniyette,
yekdiğerlerine rekabetleri yok,
daima birbirinin evsâf-ı mümtazesiyle müftehir ve mübâhî,
samimiyet ve vefâ hususunda, rüfekasını şahsına tercih eder,
bir emelde bulunmaları yegâne emel ve gayeleri olan
“tevhid”in bir alâmet-i mümtaze ve fârikası olan
ittihad ve tesanüd-ü hakikîye ve meşruayı
kalen ve fiilen ve hâlen göstermeleriyle sabittir ki,
bu hâl bir alâmet-i muvaffakiyettir.
Talebeniz
H. S.
Barla Lâhikası - 93