Muvahhid1
Well-known member
İmamı Azam lakabıyla tanınan Ebu hanife Hazretleri,birtakım işlerini halletmek için bir gün çarşıya gider.Dükkanlar arasında ilerlerken karşıdan gelen bir adamın ,kendisini görünce mahcubiyetle yüzünü yere eğerek yolunu değiştirdiğini farketti.
Adamın bu şekilde hareket etmesine bir anlam veremeyen İmamı Azam hazretleri,bu adamın garip tavrını çok merak eder.Adamı takip eder yetişir ve adamı durdurarak sorar:
-beni gördüğünüzde neden yolunuzu değiştirdiniz?Mahcubiyetinizin sebebi nedir?
adam dahada utanır.Ebu hanife iyice meraklanır.
-Neden benden bu şekilde utanıyorsunuz diye sorusunu tekrarlar.
Adam büyük bir mahcubiyet içinde şu cevabı verir:
-Efendim sizden bir zamanlar 10.000 akçe borç para almıştım.İşlerim beklediğim gibi gitmedi.Sizin bana verdiğiniz borcun üzerine çok zaman geçti.parayı toparlayıp zamanında ödeyemedim.Şimdi sizinle karşı karşıya gelince çok utandım.Çünkü size borcumu ödemem mümkün değil!Ne diyeceğimi bilemiyorum.Çok özür dilerim !
Adamın kaçma nedenini öğrenen Ebu Hanife Hazretleri çok rahatlamıştı.Karşısındaki adamın mahcubiyetine üzülen imam ,onu hayretler içinde bırakan şu cevabı verdi:
-''SüphanALLAH !Evladım biz o parayı size hediye etmiştik.Bunca zamandır seni ödeme endişesi içinde bırakıp seni rahatsız ettiğimiz için kusurumuza bakma olurmu?Hakkını helal edermisin ?
Karşısındaki borçlu insan utanç içinde kıvranırken ,''ne yapar ederde borcumu öderim ?endişesiyle muzdaripkenbütün alacağını bağışlamak,kolay bir davranışmıdır?Bütün alacağından vazgeçtikten sonra birde''hakkını helal et''deyip özür dilemek....Ancak bu kadar nezaket ve zarafet sahibi insanlar ''İmam(önder,lider)olur,AZAM (en büyük insanlardan )olur.
Alıntı..
Adamın bu şekilde hareket etmesine bir anlam veremeyen İmamı Azam hazretleri,bu adamın garip tavrını çok merak eder.Adamı takip eder yetişir ve adamı durdurarak sorar:
-beni gördüğünüzde neden yolunuzu değiştirdiniz?Mahcubiyetinizin sebebi nedir?
adam dahada utanır.Ebu hanife iyice meraklanır.
-Neden benden bu şekilde utanıyorsunuz diye sorusunu tekrarlar.
Adam büyük bir mahcubiyet içinde şu cevabı verir:
-Efendim sizden bir zamanlar 10.000 akçe borç para almıştım.İşlerim beklediğim gibi gitmedi.Sizin bana verdiğiniz borcun üzerine çok zaman geçti.parayı toparlayıp zamanında ödeyemedim.Şimdi sizinle karşı karşıya gelince çok utandım.Çünkü size borcumu ödemem mümkün değil!Ne diyeceğimi bilemiyorum.Çok özür dilerim !
Adamın kaçma nedenini öğrenen Ebu Hanife Hazretleri çok rahatlamıştı.Karşısındaki adamın mahcubiyetine üzülen imam ,onu hayretler içinde bırakan şu cevabı verdi:
-''SüphanALLAH !Evladım biz o parayı size hediye etmiştik.Bunca zamandır seni ödeme endişesi içinde bırakıp seni rahatsız ettiğimiz için kusurumuza bakma olurmu?Hakkını helal edermisin ?
Karşısındaki borçlu insan utanç içinde kıvranırken ,''ne yapar ederde borcumu öderim ?endişesiyle muzdaripkenbütün alacağını bağışlamak,kolay bir davranışmıdır?Bütün alacağından vazgeçtikten sonra birde''hakkını helal et''deyip özür dilemek....Ancak bu kadar nezaket ve zarafet sahibi insanlar ''İmam(önder,lider)olur,AZAM (en büyük insanlardan )olur.
Alıntı..