HaberRss
Haber Robotu
Peygamberimiz(sas) Allah'ın tüm isimlerine azami manada mazhar olduğunu Risale i nurlardan öğrenmiş bulunmaktayız. Peki Allah'ın Ğaffar Settar isimleri de var. Efendimizin bu isimlere mazhariyetini nasıl anlamamız lazımdır?
Aslında günah ve gaflet kavramları nispidirler. Nispet edildiği şeye ve şahsa göre şekillenirler. “Ebrarın hasenatı Mukarribinin Seyyiatı gibidir” yani makamı avam olan salih insanların yaptığı iyilik ve ibadetler büyük zatların yanında gaflet ve günah gibidirler. Bizce mübah ve normal olan hal ve durumlar büyük zatlar için gaflet ve huzuru taciz eden haller olarak değerlendirilmiştir.
Bu tespit ışığında meseleye bakacak olursak, Peygamber Efendimiz manen sürekli bir terakki ve tekemmül içinde olduğu için, her terakkisinde bir önceki makamı gaflet addediyor. Tabi bu gaflet nispidir, bizim anladığımız bir gaflet değildir. Hal böyle olunca, tövbe ve istiğfar manası Peygamber Efendimizin manevi aleminde de bulunuyor. Ama onun gafletine çok büyük Peygamberler bile yetişemiyor. Bu gaflet Allah ile Resulü arasında özel bir makam özel bir terimdir. Ama avam adamla aynı isme muhatap yapıyor. Yani Gaffar ve Settar isimleri avamda avam olarak tecelli ederken, havasta havas bir format ile tecelli ediyor.
Üstad bu manayı şu şekilde ifade etmektedir: Öyle de, sûrenin başındaki لِيَغْفِرَ لَكَ اللهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَاَخَّرَ
cümlesiyle münasebettardır. Sûrenin başı—hakikî günahlardan mağfiret değil; çünkü ismet var, günah yok—belki makam-ı nübüvvete lâyık bir mânâ ile Peygambere müjde-i mağfiret ve âhirinde Sahabelere mağfiret ile müjde etmekle, o imaya bir letâfet daha katar.(Yedinci Lema)
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editör
Aslında günah ve gaflet kavramları nispidirler. Nispet edildiği şeye ve şahsa göre şekillenirler. “Ebrarın hasenatı Mukarribinin Seyyiatı gibidir” yani makamı avam olan salih insanların yaptığı iyilik ve ibadetler büyük zatların yanında gaflet ve günah gibidirler. Bizce mübah ve normal olan hal ve durumlar büyük zatlar için gaflet ve huzuru taciz eden haller olarak değerlendirilmiştir.
Bu tespit ışığında meseleye bakacak olursak, Peygamber Efendimiz manen sürekli bir terakki ve tekemmül içinde olduğu için, her terakkisinde bir önceki makamı gaflet addediyor. Tabi bu gaflet nispidir, bizim anladığımız bir gaflet değildir. Hal böyle olunca, tövbe ve istiğfar manası Peygamber Efendimizin manevi aleminde de bulunuyor. Ama onun gafletine çok büyük Peygamberler bile yetişemiyor. Bu gaflet Allah ile Resulü arasında özel bir makam özel bir terimdir. Ama avam adamla aynı isme muhatap yapıyor. Yani Gaffar ve Settar isimleri avamda avam olarak tecelli ederken, havasta havas bir format ile tecelli ediyor.
Üstad bu manayı şu şekilde ifade etmektedir: Öyle de, sûrenin başındaki لِيَغْفِرَ لَكَ اللهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَاَخَّرَ
cümlesiyle münasebettardır. Sûrenin başı—hakikî günahlardan mağfiret değil; çünkü ismet var, günah yok—belki makam-ı nübüvvete lâyık bir mânâ ile Peygambere müjde-i mağfiret ve âhirinde Sahabelere mağfiret ile müjde etmekle, o imaya bir letâfet daha katar.(Yedinci Lema)
Selam ve dua ile...
Sorularla Risale Editör