ABDULLAH4
Forum Yöneticisi
Pişmanlıklarımız!..
Günah gider, izi kalır. Bir zehirli tortudur bu izler. İşlenen tek günah bile bir ömrü acılarla doldurmaya yeter.
Günahlar yaralar açar. Kalbi dinmez elemlerle doldurur. Her günah bir damla kezzaptır. Deldiği ruhun sancısı asla bitmez. Cehennemin dünyaya ve içimize
uzanmış bir alevidir bu sancı.
Bir kara lekedir günahlar. Damla damla düşer kalbe ve nokta nokta karartır onu. Kalbi körleşenin alemi de kararır.
Bir adam cinayet işler. Günah kirini su ile temizlemek ister ve devamlı ellerini yıkar.
Mümkün mü? Nihayet acılar içinde kahrolur.
Bu yaralar tevbe merhemiyle şifa bulur ancak. Ruhu temizlemek için gözyaşı yağmuru istiğfar suyu gerek.
Merhamet elini ve ilahi af silgisini harekete geçiren, dua iniltisidir.
Allah, dilerse affeder. Çünkü sonsuz merhamet sahibidir. Rahmeti gazabını geçmiştir.
Onun şefkati yürüyerek geleni koşarak karşılamaktadır. Kabirde eza, ahirette cefa etmeyebilir.
Fakat ….
Fakat dünyada bir azap var ki, kurtuluşu yok. Utancından yüzü kızaran kalbin derununda bin cehennem yanar. İnsan yaşadıkça sönmez bu ateş. İçimizin derinliklerinde kurulu manevi mahkemede vicdanın tasdik ettiği bir kararın infazıdır bu. Bir ömür vicdan azabı ve bir hayat dolusu pişmanlık işkencesi!
Evet, Allah insanı affedebilir, ama insan kendi kendini affedemez, affetmemeli. Affederse insan değildir! Şu perişan halimize rağmen insan kalabiliyorsak, günahımızdan utandığımız, nedametiyle yandığımız içindir.
Buna da şükür!
Günah işlendi mi, artık hayat defterinden silinemez. İnsan yaşadıkça o da yaşar.
“Keşke işlemeseydim! Nidası sessiz bir çığlık halinde kalbin kulağını tırmalar durur..
Ne çare, olan olmuştur artık!
Ve.. tek günah bile bir ömrü acılarla doldurmaya yetiyor!
Bembeyaz hayat sayfamda simsiyah görünen lekelerim.
Korkularım, çilelerim, kederlerim …
Sizden kurtulmayı, bilseniz ne kadar isterim günahlarim.!
Günah gider, izi kalır. Bir zehirli tortudur bu izler. İşlenen tek günah bile bir ömrü acılarla doldurmaya yeter.
Günahlar yaralar açar. Kalbi dinmez elemlerle doldurur. Her günah bir damla kezzaptır. Deldiği ruhun sancısı asla bitmez. Cehennemin dünyaya ve içimize
uzanmış bir alevidir bu sancı.
Bir kara lekedir günahlar. Damla damla düşer kalbe ve nokta nokta karartır onu. Kalbi körleşenin alemi de kararır.
Bir adam cinayet işler. Günah kirini su ile temizlemek ister ve devamlı ellerini yıkar.
Mümkün mü? Nihayet acılar içinde kahrolur.
Bu yaralar tevbe merhemiyle şifa bulur ancak. Ruhu temizlemek için gözyaşı yağmuru istiğfar suyu gerek.
Merhamet elini ve ilahi af silgisini harekete geçiren, dua iniltisidir.
Allah, dilerse affeder. Çünkü sonsuz merhamet sahibidir. Rahmeti gazabını geçmiştir.
Onun şefkati yürüyerek geleni koşarak karşılamaktadır. Kabirde eza, ahirette cefa etmeyebilir.
Fakat ….
Fakat dünyada bir azap var ki, kurtuluşu yok. Utancından yüzü kızaran kalbin derununda bin cehennem yanar. İnsan yaşadıkça sönmez bu ateş. İçimizin derinliklerinde kurulu manevi mahkemede vicdanın tasdik ettiği bir kararın infazıdır bu. Bir ömür vicdan azabı ve bir hayat dolusu pişmanlık işkencesi!
Evet, Allah insanı affedebilir, ama insan kendi kendini affedemez, affetmemeli. Affederse insan değildir! Şu perişan halimize rağmen insan kalabiliyorsak, günahımızdan utandığımız, nedametiyle yandığımız içindir.
Buna da şükür!
Günah işlendi mi, artık hayat defterinden silinemez. İnsan yaşadıkça o da yaşar.
“Keşke işlemeseydim! Nidası sessiz bir çığlık halinde kalbin kulağını tırmalar durur..
Ne çare, olan olmuştur artık!
Ve.. tek günah bile bir ömrü acılarla doldurmaya yetiyor!
Bembeyaz hayat sayfamda simsiyah görünen lekelerim.
Korkularım, çilelerim, kederlerim …
Sizden kurtulmayı, bilseniz ne kadar isterim günahlarim.!