*Ramzi Efendi (RA)*

[OrhanCAN]

RAMİZ EFENDİ

Ramiz efendi(1905-1974) Fethullah Gülen Hocaefendinin babası mümtaz bir insandır. 6-10 2001 tarihinde bir sorum münasebeti ile Kırkıncı Hoca onunla ilgili şu hatırayı nakletti:

“Çok edepli bir adam, bilgili de bir adam, sonra nüktedan bir adam, bizi de güldürürdü. Öyle bir edeple otururdu ki. Bizim babamızın yaşındaydı.Köyde imam idi. Köyden şehre geldiğinde önce Kümbete gelirdi. Sonra evine giderdi. Sonra şehre yerleşti.

Hocaefendi’nin annesi bize ara sıra mantı pişirirdi, mantısını yerdik.Hatta Ramiz efendi’nin bir şeyini hiç unutamam. Artık hastalandı. Öyle eridi ki kanserden bir deri, bir kemik. Ama hep mütebessim. Su içemezdi.

Bir gün hanımına demiş ki: “Yahu, hasta olduk da, hocama bir mantı götüremedik. Sen söyle, cumadan sıksınlar da, hocama haber gönderelim, gelsinler bizde bir mantı yesinler.”

Haber geldi, gittik. Karyolada uzanmış yatıyor, Sofraya oturduk. Mantımızı yedik. O da bizi seyrederken, o kadar memnun oldu ki...bunu kim yapar yahu. ”

Salih Okur ..cevaplar.org

 

[OrhanCAN]

RAMİZ EFENDİ’NİN FEDAKARLIĞI

Fethullah Gülen Hocaefendinin babası merhum Ramiz efendinin ölüm döşeğindeki bir fedakarlık ve aynı zamanda bir kerametini nakletmek istiyoruz.

Hocaefendi naklediyor:

“Vefatından bir hafta evvel yanına gittim. Hastalık içinde, ızdırap içindeydi.

Dedim ki: “Baba müsaade edersen vaazu nasihat için İzmir’e döneceğim. Dedi ki:

“Beklesen, Ramazan’ın ilk perşembesine kadar.”

Zira, hayatı boyunca kılı kırk yararcasına yaşamış, hayvanlarını bir tarladan geçirirken ağızlarını bağlamış, “aman başkalarını otu girmesin diye” kılı kırk yarmış, yaşamış bir insan. Allah bildirmişti ki, Ramazan’ın ilk perşembesi günü vefat edecekmiş.

“Oğlum dur da, Ramazan’ın ilk perşembesinde gidersin” dedi.

Ben yüzüne donuk donuk bakınca, gözleri dolu dolu

“Git oğlum, burada iki göz bekliyor. Orada binlerce muhtaç insan var, tercih ederim ben” dedi.

Hocamız bu hadiseyi anlattığı bir seminerde şöyle diyor. “

Neden sonra ben anladım ki, o, ertesi Perşembe ölecekmiş. Öleceği an bir baba için önemli bir ümniyedir, evladını yanında hissetme.

Fakat babam yiğitçe hizmet arkadaşlarını kendine tercih etti, “git” dedi.

HATIRALAR VE ÖLÇÜLER-13--salih okur.. cevaplar.org