DÖRDÜNCÜ NÜKTE:
Benim suretimi ve emsalim olan zîhayatların suretlerini basit bir sudan lâtif sanatıyla ve her şeye nüfuz eden kudreti ve hikmetiyle ve her şeyi her şe'niyle ihata eden rububiyetiyle açan Zat, bütün metalibim için bana yeter.
Keza, beni inşa eden, kulağımı ve gözümü açan, cismime lisanımı ve kalbimi derç eden, vücuduma ve cihazatıma, rahmet hazinelerinin çeşit çeşit müddeharatını tartacak hesapsız mizanlar yerleştiren ve..
Keza lisanıma ve kalbime ve fıtratıma, esmasının çeşit çeşit definelerini anlamaya yarayacak hesapsız hassas aletler yerleştiren Zat, benim bütün makasıdıma yeter.
Keza, bana bütün enva-ı nimetini ihsas etmek ve ekser tecelliyat-ı esmasını tattırmak için, celîl ulûhiyetiyle ve cemîl rahmetiyle ve kebir rububiyetiyle ve kerîm re'fetiyle ve azîm kudreti ve lâtif hikmetiyle benim küçük ve hakir şahsımda ve zayıf ve fakir vücudumda bu aza ve alâtı ve bu cevarih ve cihazatı ve bu havas ve hissiyatı ve bu letaif ve maneviyatı derc eden Zat bana yeter.
(Şualar sh: 89)
ﺍَﻟﻨُّﻜْﺘَﺔُ ﺍﻟْﺨَﺎﻣِﺴَﺔُ : ﻟﺎَ ﺑُﺪَّ ﻟِﻰ ﻭَ ﻟِﻜُﻞِّ ﺍَﺣَﺪٍ ﺍَﻥْ ﻳَﻘُﻮﻝَ ﺣَﺎﻟﺎً ﻭَ ﻗَﺎﻟﺎً ﻭَ ﻣُﺘَﺸَﻜِّﺮًﺍ ﻭَ ﻣُﻔْﺘَﺨِﺮًﺍ : ﺣَﺴْﺒِﻰ ﻣَﻦْ ﺧَﻠَﻘَﻨِﻰ ﻭَ ﺍَﺧْﺮَﺟَﻨِﻰ ﻣِﻦْ ﻇُﻠْﻤَﺔِ ﺍﻟْﻌَﺪَﻡِ ﻭَ ﺍَﻧْﻌَﻢَ ﻋَﻠَﻰَّ ﺑِﻨُﻮﺭِ ﺍﻟْﻮُﺟُﻮﺩِ
ﻭَ ﻛَﺬَﺍ ﺣَﺴْﺒِﻰ ﻣَﻦْ ﺟَﻌَﻠَﻨِﻰ ﺣَﻴًّﺎ ﻓَﺎَﻧْﻌَﻢَ ﻋَﻠَﻰَّ ﻧِﻌْﻤَﺔَ ﺍﻟْﺤَﻴَﺎﺓِ ﺍﻟَّﺘِﻰ ﺗُﻌْﻄِﻰ ﻟِﺼَﺎﺣِﺒِﻬَﺎ ﻛُﻞَّ ﺷَﻲْﺀٍ ﻭَ ﺗُﻤِﺪُّ ﻳَﺪَ ﺻَﺎﺣِﺒِﻬَﺎ ﺍِﻟَﻰ ﻛُﻞِّ ﺷَﻲْﺀٍ
ﻭَ ﻛَﺬَﺍ ﺣَﺴْﺒِﻰ ﻣَﻦْ ﺟَﻌَﻠَﻨِﻰ ﺍِﻧْﺴَﺎﻧًﺎ ﻓَﺎَﻧْﻌَﻢَ ﻋَﻠَﻰَّ ﺑِﻨِﻌْﻤَﺔِ ﺍْﻟﺎِﻧْﺴَﺎﻧِﻴَّﺔِ ﺍﻟَّﺘِﻰ ﺻَﻴَّﺮَﺕِ ﺍْﻟﺎِﻧْﺴَﺎﻥَ ﻋَﺎﻟَﻤًﺎ ﺻَﻐِﻴﺮًﺍ ﺍَﻛْﺒَﺮَ ﻣَﻌْﻨًﻰ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻌَﺎﻟَﻢِ ﺍﻟْﻜَﺒِﻴﺮِ
ﻭَ ﻛَﺬَﺍ ﺣَﺴْﺒِﻰ ﻣَﻦْ ﺟَﻌَﻠَﻨِﻰ ﻣُﺆْﻣِﻨًﺎ ﻓَﺎَﻧْﻌَﻢَ ﻋَﻠَﻰَّ ﻧِﻌْﻤَﺔَ ﺍْﻟﺎِﻳﻤَﺎﻥِ ﺍﻟَّﺬِﻯ ﻳُﺼَﻴِّﺮُ ﺍﻟﺪُّﻧْﻴَﺎ ﻭَ ﺍْﻟﺎَﺧِﺮَﺓَ ﻛَﺴُﻔْﺮَﺗَﻴْﻦِ ﻣَﻤْﻠُﻮﺋَﺘَﻴْﻦِ ﻣِﻦَ ﺍﻟﻨِّﻌَﻢِ ﻳُﻘَﺪِّﻣُﻬَﺎ
ﺍِﻟَﻰ ﺍﻟْﻤُﺆْﻣِﻦِ ﺑِﻴَﺪِ ﺍْﻟﺎِﻳﻤَﺎﻥِ
ﻭَ ﻛَﺬَﺍ ﺣَﺴْﺒِﻰ ﻣَﻦْ ﺟَﻌَﻠَﻨِﻰ ﻣِﻦْ ﺍُﻣَّﺔِ ﺣَﺒِﻴﺒِﻪِ ﻣُﺤَﻤَّﺪٍ ﻋَﻠَﻴْﻪِ ﺍﻟﺼَّﻠﺎَﺓُ ﻭَ ﺍﻟﺴَّﻠﺎَﻡُ ﻓَﺎَﻧْﻌَﻢَ ﻋَﻠَﻰَّ ﺑِﻤَﺎ ﻓِﻰ ﺍْﻟﺎِﻳﻤَﺎﻥِ ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻤَﺤَﺒَّﺔِ ﻭَ ﺍﻟْﻤَﺤْﺒُﻮﺑِﻴَّﺔِ ﺍْﻟﺎِﻟَﻬِﻴَّﺔِ ﺍﻟَّﺘِﻰ ﻫِﻰَ ﻣِﻦْ ﺍَﻋْﻠَﻰ ﻣَﺮَﺍﺗِﺐِ ﺍﻟْﻜَﻤَﺎﻟﺎَﺕِ ﺍﻟْﺒَﺸَﺮِﻳَّﺔِ ﻭَ ﺑِﺘِﻠْﻚَ ﺍﻟْﻤَﺤَﺒَّﺔِ ﺍْﻟﺎِﻳﻤَﺎﻧِﻴَّﺔِ ﺗَﻤْﺘَﺪُّ ﺍَﻳَﺎﺩِﻯ ﺍِﺳْﺘِﻔَﺎﺩَﺓِ ﺍﻟْﻤُﺆْﻣِﻦِ ﺍِﻟَﻰ ﻣَﺎ ﻟﺎَﻳَﺘَﻨَﺎﻫَﻰ ﻣِﻦْ ﻣُﺸْﺘَﻤِﻠﺎَﺕِ ﺩَﺍﺋِﺮَﺓِ ﺍْﻟﺎِﻣْﻜَﺎﻥِ ﻭَ ﺍﻟْﻮُﺟُﻮﺏِ
ﻭَ ﻛَﺬَﺍ ﺣَﺴْﺒِﻰ ﻣَﻦْ ﻓَﻀَّﻠَﻨِﻰ ﺟِﻨْﺴًﺎ ﻭَ ﻧَﻮْﻋًﺎ ﻭَ ﺩِﻳﻨًﺎ ﻭَ ﺍِﻳﻤَﺎﻧًﺎ ﻋَﻠَﻰ ﻛَﺜِﻴﺮٍ ﻣِﻦْ ﻣَﺨْﻠُﻮﻗَﺎﺗِﻪِ ﻓَﻠَﻢْ ﻳَﺠْﻌَﻠْﻨِﻰ ﺟَﺎﻣِﺪًﺍ ﻭَ ﻟﺎَ ﺣَﻴَﻮَﺍﻧًﺎ ﻭَ ﻟﺎَ ﺿَﺎﻟﺎًّ ﻓَﻠَﻪُ ﺍﻟْﺤَﻤْﺪُ ﻭَ ﻟَﻪُ ﺍﻟﺸُّﻜْﺮُ
ﻭَ ﻛَﺬَﺍ ﺣَﺴْﺒِﻰ ﻣَﻦْ ﺟَﻌَﻠَﻨِﻰ ﻣَﻈْﻬَﺮًﺍ ﺟَﺎﻣِﻌًﺎ ﻟِﺘَﺠَﻠِّﻴَﺎﺕِ ﺍَﺳْﻤَﺎﺋِﻪِ ﻭَ ﺍَﻧْﻌَﻢَ ﻋَﻠَﻰَّ ﺑِﻨِﻌْﻤَﺔٍ ﻟﺎَ ﺗَﺴَﻌُﻬَﺎ ﺍﻟْﻜَﺎﺋِﻨَﺎﺕُ ﺑِﺴِﺮِّ ﺣَﺎﺩِﻳﺚِ ﴿ﻟﺎَ ﻳَﺴَﻌُﻨِﻰ ﺍَﺭْﺿِﻰ ﻭَ ﻟﺎَ ﺳَﻤَﺎﺉِ ﻭَ ﻳَﺴَﻌُﻨِﻰ ﻗَﻠْﺐُ ﻋَﺒْﺪِﻯَ ﺍﻟْﻤُﺆْﻣِﻦِ﴾ ﻳَﻌْﻨِﻰ ﺍَﻥَّ ﺍﻟْﻤَﺎﻫِﻴَّﺔَ ﺍْﻟﺎِﻧْﺴَﺎﻧِﻴَّﺔَ ﻣَﻈْﻬَﺮٌ ﺟَﺎﻣِﻊٌ ﻟِﺠَﻤِﻴﻊِ ﺗَﺠَﻠِّﻴَﺎﺕِ ﺍْﻟﺎَﺳْﻤَﺎﺀِ ﺍﻟْﻤُﺘَﺠَﻠِّﻴَﺔِ ﻓِﻰ ﺟَﻤِﻴﻊِ ﺍﻟْﻜَﺎﺋِﻨَﺎﺕِ
ﻭَ ﻛَﺬَﺍ ﺣَﺴْﺒِﻰ ﻣَﻦِ ﺍﺷْﺘَﺮَﻯ ﻣُﻠْﻜَﻪُ ﺍﻟَّﺬِﻯ ﻋِﻨْﺪِﻯ ﻣِﻨِّﻰ ﻟِﻴَﺤْﻔَﻈَﻪُ ﻟِﻰ ﺛُﻢَّ ﻳُﻌِﻴﺪَﻩُ ﺍِﻟَﻰَّ ﻭَ ﺍَﻋْﻄَﺎﻧَﺎ ﺛَﻤَﻨَﻪُ ﺍﻟْﺠَﻨَّﺔَ ﻓَﻠَﻪُ ﺍﻟﺸُّﻜْﺮُ ...
