Orijinal metin: Halbuki: Namazda ruhun ve kalbin ve aklın büyük bir rahatı vardır. Hem cisme de o kadar ağır bir iş değildir. Hem, namaz kılanın diğer mübah dünyevi amelleri, güzel bir niyyet ile ibadet hükmünü alır. Bu surette bütün sermaye-yi ömrünü, ahirete mal edebilir. Fani ömrünü, bir cihette ibka eder.
Sadeleştirilmiş metin: Halbuki namazda ruh, kalb ve akıl için büyük bir rahatlık vardır. Hem namaz bedene de o kadar ağır bir iş değildir. Hem namaz kılanın dünyaya ait diğer mubah işleri de güzel bir niyetle ibadet yerine geçer. İnsan, ömür sermayesini bu şekilde ahirete mal edebilir. Böylece fani ömrünü bir yönüyle ebedileştirir.
Orijinal metinde anlaşılmayan hiçbir kelime yoktur. Sadece sonda “ibka” kelimesi vardır ki “fani” kelimesinin tersi olduğu anlaşılıyor.
Buraya kadarki mütalaamızı hülasa edecek olursa, 4.Sözde anlaşılmadığı iddia edilebilecek kelime sayısı bir elin parmaklarını geçmez. O kelimeler ise az bir dikkat ile anlaşılacak şekildedir. Böyle olduğu halde bu eseri anlaşılmıyor diye altını üstüne getirmek insafsızlıktır, tahriptir. Basit kelime değişiklikleri ile mananın nasıl bozulduğunu ve bu kadar rahat anlaşılan bir metinde sadeleştirenlerin açık olan manayı dahi anlayamadıklarını gözümüzle gördük. Bu kadar sade bir eserde bu kadar açık hatalar yapılırsa, şümullü kelimeler kullanılan yerlerde nasıl halt edildiğini siz düşünün.
