Orijinal metin: Seferberlikte, bir taburda, biri muallem, vazifeperver; diğeri acemi, nefisperver iki asker beraber bulunuyordu.
Sadeleştirilmiş metin: Seferberlik halindeki bir taburda, biri eğitimli, vazifesini seven; diğeri acemi, nefsine düşkün iki asker bulunuyordu.
1. “Seferberlikte, bir taburda” ifadesi “seferberlik halindeki bir taburda” olarak değiştirilmiştir. Öncelikle sadeleştirilmiş metindeki ifade yanlıştır. Çünkü “seferberlik” bir hal, bir durumdur. Orijinal metinde “seferberlikte” diye başlanılarak seferberlikteki bir taburdan bahsedilirken, sadeleştirilmiş metinde sanki seferberliğin bir tabura mahsus olduğu manası verilerek “seferberlik halindeki bir taburda” denilmiştir. Yapılan iş ise gayet anlaşılır bir metine kelime eklemek ile manayı katletmektir. Yani yapılan iş sadeleştirmek değil, kasti olarak tahrip etmektir.
2. “muallem” kelimesi “eğitimli” olarak değiştirilmiştir. Öncelikle bu kelime Risale-i Nur Külliyatı’nda sadece bu söze mahsus olarak 3 defa zikredilmiştir. Bu kelimenin karşılığı ise “talim görmüş, talimli”dir. “Talim” kelimesi Risale-i Nur’da çokça zikredilmekle beraber bu sözde 8 defa zikredilmiştir. Yani manası 8 defa verilmiş bir kelimenin anlaşılmaması herhalde mümkün olmasa gerektir. Gel gelelim “eğitim” kelimesine… Bu sözün başında denildiği gibi bu kelime Dil Devriminden sonra 1935 yılında zoraki olarak türetilmiş uydurma bir kelimedir. Ne yazık ki bu kelimenin kökünün ne olduğunu dahi anlamadan kullandığımız ve çokça istimal ettiğimizden bize garip gelmiyor. “Eğitim” kelimesi Külliyatta (2 defa müstesna) hiç zikredilmemiştir.
3. Orijinal metindeki “beraber” kelimesi kaldırılmıştır. Bu şekilde yapılan kelime ve ibare kaldırmaları yapılan işin sadeleştirme değil tahrip olduğunun açık delilleridir.
