Orijinal metin: Ve onun asıl vazifesi, talim ve cihâddır.
Sadeleştirilmiş metin: Onun asıl vazifesi eğitim ve hizmetti.
1. Öncelikle orijinal metinde anlaşılmayan tek bir kelime dahi yoktur. Orijinal metindeki “ve” bağlacı kaldırılmıştır. “ve” bağlacının kaldırılması bize basit gibi geldiği halde cümleleri birbirine bağlayan ve sebep-sonuç ilişkisini düzenleyen bir kelimedir. Dolayısıyla burada kaldırılması ile bir önceki cümle ile arasındaki irtibat koparılmıştır. Bu ise kasti bir tahriptir. Zira bu ve buna benzer şekilde orijinal metindeki bağlaçların çıkarıldığını üzülerek görmekteyiz.
2. Bir önceki cümlede “vazife” kelimesini daraltıp “iş” olarak değiştirenler, burada değiştirmemişlerdir. Önceki cümledeki anlaşılırlık derecesi ne ise, burada da odur. Birinde değiştirip, diğerinde bırakmak işin samimi yapılmadığının delilidir. Buraya bir not düşecek olursak, anlaşılır bir metindeki yapılan her değişiklik, ister kelimeye ek getirmek olsun, ister kelimeden ek çıkarmak olsun, ister kelimelerin yerini değiştirmek olsun ve hatta noktalama işaretlerini değiştirmek dahi olsa tahribat hanesine yazılacaktır. Bu yönüyle bakılacak olursa işin sadeleştirmeden ziyade, tahrifat olduğu anlaşılacaktır.
3. “Talim” kelimesi uyduruk bir kelime olan “eğitim” ile değiştirilmiştir. Bu eserin yazıldığı zamanda böyle bir kelime kullanılmıyordu. Sonradan dilimize sokulan ve bize yutturulan –ki iyi yutmuşuz- bir kelimedir.
4. “cihaddır” kelimesi “hizmetti” olarak değiştirilmiştir. Önceki cümlelerde “cihad” kelimesi hatalı olarak “harb” ile sadeleştirildiği halde burada yine çok büyük bir hata ile “hizmet” olarak sadeleştirilmiştir. Yapılan bu iş sadeleştirme olmayıp, bir kelimenin manasında olmayan bir karşılığını vermek ile tam tamına bir cinayettir. Basiretli Nur Talebeleri yapılan bu cinayeti asla unutmayacaklardır. Bu kadar anlaşılır ve kısa bir cümlede bu kadar hatalar yapılırsa gerisini siz düşünün.
Orijinal metin: Fakat, bazı erzak ve cihazat işlerinde işler. Kazan kaynatır; karavanayı yıkar, getirir.
Sadeleştirilmiş metin: Bazı erzak ve teçhizat işlerinde çalışır, kazan kaynatır, karavanayı yıkar, taşırdı.
1. Orijinal metindeki “fakat” kelimesi kaldırılmıştır. Tahrifçilerin belki de en çok yaptıkları şeylerden birisi bağlaçları kaldırmalarıdır.
2. İki cümle önce “cihazat” kelimesi “ihtiyaç” olarak sadeleştirildiği halde burada “teçhizat” olarak sadeleştirilmiştir. Yukarıda “cihazat” kelimesini anlamayacaklar diye sadeleştirenler burada ise belki de hiç duymadıkları “teçhizat” ile sadeleştirme yoluna gitmişlerdir. Halbuki “cihazat” anlaşıldığı halde “teçhizat” kelimesi o kadar anlaşılır bir kelime değildir. “Teçhizat” kelimesi askeri bir terimdir ve silah dışındaki askeri malzemeyi ifade eder. “cihazat” ise maddi ve manevi alet edevatı ifade ediyor. Yani “cihazat” kelimesinin karşılığı “teçhizat” değildir.
3. “işler” kelimesi “çalışır” olarak değiştirilmiştir. Anlaşılır bir kelimeyi yine anlaşılır bir kelime ile değiştirmek sadeleştirme olmayıp doğrudan doğruya tahrip hanesine yazılır.
4. Cümlenin sonundaki “getirir” fiili “taşırdı” olarak lüzumsuz yere değiştirilmiştir. Bu şekildeki değişiklikler sık sık dediğimiz gibi sadeleştirme maksadını aşıp tahrifçilerin nefislerine öyle bir tahrip azim ve gayreti vermiş ki, ellerinden geldiği kadar eserdeki kelimeleri değiştirmeye gayret göstermişlerdir. Zaten maksat sadeleştirme filan değildir. Çünkü rahatlıkla anlaşılır pek çok cümlede lüzumsuz yere değişikliklerin yapılması, anlaşılmaya hizmetten çok tahripkar heveslerinin bir ürünüdür. Basit bir değişiklikte dahi zamanları değiştirmeyi unutmamışlardır.
5. “Karavana” kelimesi Risale-i Nur Külliyatı’nda sadece burada geçmektedir. Bu kelimeyi aynen bırakmışlardır. “karavanayı getirir” ifadesi daha uygun olduğu halde “karavanayı taşırdı” tabiri pek uygun düşmemiştir. Çünkü karavana taşınmaz, getirilir.
