Cevap: Sadeleştirilmiş 3. Söz - Analiz
Orijinal metin: Her seyyiat gibi cebanetin dahi menbaı, dalâlettir.
Sadeleştirilmiş metin: her kötü haslet gibi korkaklığın da kaynağı dalâlettir!
Bir önceki cümlede dediğimiz gibi bu iki cümle 3. Sözün hülasasıdır, özüdür. Onun için bu cümlede yapılan hatalar da bir hayli büyük olup, manayı tamamen değiştirmiştir. Bu kadar müthiş hataları yapmakla ehl-i ilim nazarında ne kadar maskara olduklarını keşke anlayabilselerdi.
“Seyyiat” kelimesini “kötü haslet” olarak sadeleştirmişlerdir. “Seyyiat” kelimesi “seyyie” kelimesinin çoğulu olup “kötülükler, günahlar, suçlar” demektir. Bu kelimeyi karşılığı olmayan “kötü haslet” olarak sadeleştirmek çok yanlıştır. Aynen önceki cümlede yapılan hata, burada da yapılmıştır. Aciptir ki “seyyiat” kelimesinin ne olduğunu anlayamayacağını sandıkları kardeşlerinin “haslet” diye belki de hiç duymadıkları bir kelimeyi anlamaları beklenmiştir. “Haslet” kelimesi “huy, ahlak” demek olup, seyyiat kelimesinin karşılığı değildir. “Hasenat” ve “seyyiat” kelimeleri büyük çoğunlukla risalelerde “sevap” ve “günah” karşılığı olarak kullanılmıştır ki burada da bu manalarda kullanılmıştır. Bir önceki orijinal cümlede “hakiki hasenat” kullanıldığı halde burada zıddı olarak sadece “seyyiat” kelimesinin kullanılmasıyla aslında seyyiatın çoğunun ademden kaynaklandığı ve hakiki vücutlarının olmadığı anlaşılmaktadır. Hasenatın ise çoğunun vücudi olduğuna işaret edilmiştir. “cenabet” kelimesini millet anlamayacak diye “korkaklık” olarak çevirmişler, yine bir önceki cümlede “ubudiyet” kelimesini millet anlamayacak diye “kulluk” olarak çevirmişler ama ne aciptir ki burada “dalalet” kelimesine dokunmamışlardır. Demek ki anlamak kabiliyetinden yoksun zannettikleri kardeşleri “dalalet” kelimesini anlıyor!!! Çok gülünç bir durum…. Kelimenin tam manasıyla bir maskaralıktır.
“Cesaret” ve “cebanet” kelimeleri korkuyla alakadardırlar ki 2 “korku” kelimesinin arasında kalmıştır. Ayrıca simetri olarak “cesaret” kelimesinden önceki cümlelerde “hadsiz korkular altında ezilir” kullanılarak ters manası verilip, “cenabet” kelimesinin karşılığı anlatıldığı gibi, aynı şekilde “cebanet” kelimesinden sonraki cümlede kullanılan “korkutmaz” kelimesiyle de “cesaret” kelimesine işaret edilmiştir. Bu kadar harikalarla dolu muhteşem bir eseri böyle tahrip etmeye cüret gösteren zavallılar bunları hiç düşünmezler mi? Yoksa anlama kıtlığı yaşayan kardeşleriniz, bunları anlayamıyor mu?
