Orijinal metin: Bu derece âciz ve zaîf, fakir ve muhtaç olan ruh-ubeşere ibadet, tevekkül, tevhid, teslim; ne kadar azîm bir kâr, bir saadet, bir nimet olduğunu, bütün bütün kör olmıyan görür, derk eder.
Sadeleştirilmiş metin: İşte bu derece aciz, zayıf, fakir ve muhtaç insan ruhu için ibadet, tevekkül, tevhid ve teslimin ne kadar büyük kâr, bir saadet, bir nimet olduğunu, bütün bütün kör olmayan görür, anlar.
Orijinal metinde anlaşılmayan hiçbir kelime yoktur. Buna rağmen kalem karıştırmak olsa olsa garazın eseridir. Orijinal metinde olmayan “işte” kelimesi kullanılmıştır ki bu makamda lüzumsuzdur ve manaya herhangi bir etkisi de bulunmamaktadır. “Zaîf” kelimesi “zayıf” olarak sadeleştirilmiştir. Yahu bu insanlar hiç lügate bakmazlar mı? “Zaif” kelimesinin “zayıf” diye bir karşılığı yoktur. “Zaif” kelimesi “güçsüz, kuvvetsiz, iktidarsız” gibi manalara gelmektedir. 2 cümle önce “iktidar” kelimesi kullanılmak suretiyle “zaîf” kelimesinin zıt anlamı verilmiştir.