hakka_yolcu
Well-known member
[FONT=Tahoma, Verdana, Helvetica]Hazreti Mevlana, Meram’daki Çelebi Hüsameddin’in bağında seher vakitleri bahçeye çıkar, huzur ve huşu içinde Cenab-ı Allah’a zikir ve dua eder.
Gül bahçesi o kadar güzel, seher kadar huzur vericidir ki, bu anda aşık ile maşuk ilahi vuslatın özlemi içindeler. Ne var ki gülün ebedi aşıkları olan bağrı yanık bülbüller, Mevlana’nın kah başına, kah omuzuna konarak ötüşleriyle bu vuslat deminin huzur ve sükununu bozmaktalar.
Mevlana, bundan hoşnut, ama çaresiz. Bu coşkun anında bülbüllere “susunuz” diye seslenir. Seslenir de bülbüller, bu aşk yolunun büyük mürşidine saygıda kusur etmeyerek, ebediyen susarlar.
Bu yüzden, Meram bahçelerinde bülbül ötmez olur. Bu durum, yüzyıllar boyunca dillerden düşmez.
Konya’da bülbülün öttüğünü gören de olmaz. Bu söylenti kitaplara geçer, üzerine şiirler yazılır.
Konya’nın yetiştirdiği, 19.yüzyıl divan ve halk şairlerinden Şem’inin divanındaki Konya methiyesinde şu beyitle dile getirilir;
“Bülbül ilhan eylemez bu beldede vakt-ı seher
Zikr-i Mevlana’ya mani olmuş ol murg meğer”
Aşık Şem’i seher vaktinde Mevlana’nın zikrine mani olduğu için Konya’da Meram bağlarında bülbüllerin ötmediğini bu beyitle söylerken, 1890’lı yıllarda (Muhlis) adlı bir şairin (Molla-i Rum), yani Mevlana için yazdığı bir dörtlükte, Mevlana’nın bülbüllere (sus) hitabının aslında çok şey olmadığını, isterse taşa bile tesir edeceğini ifade ediyor. Güzel bir talikle bir levhada yazılı olan ve Mevlana Müzesi’nde asılı duran bu dörtlük şöyledir:
Şah-ı alem etmiş dervişanın
Molla-i Rum
Çok az ettim zanneder ihsanını
Molla-i Rum
Çok mu Muhlis “sus” hitabı
Susturursa bülbülü
Taşa tesir ettirir fermanını
Molla-i Rum”
Bülbüller Hazret-i Mevlana hürmetine Konya’da ebediyen susmuştur. Mevlana “Divan-ı Kebir” adlı eserinde yüzlerce gazeli gül ve bülbül aşkına terennüm etmiştir.
Bir rubaisinde Mevlana: “Ey bülbül! Sen gül yüzünden neşelisin, ben ise senin yüzünden neşeliyim. Gül bahçesinden sırlar duy. Sessiz hakikatler işit” der.
Hazreti Mevlana’nın Meram’da en coşkulu gazellerini yazdığını biliyoruz. Bahar mevsiminde, Çelebi Hüsameddin’in bağında dostları ile birlikte sema toplantılarına da katılan Mevlana seher vaktinde oğlu Sultan Veled’le yüksek bir tepeden Konya’yı seyrederken Sultan Veled:
“Şaşılacak şey, bu Konya şehri. Ne hoş şehir, adeta karaltısından rahmet beyazlığı görünüyor...” demiştir.
Bunu işiten Mevlana Hazretleri;
- “Evet Konya pek kutludur. Dostların şehadetiyle bu şehri sana bağışladım. Sultanü’l Ulemanın kemikleri ve toprağımız burada bulundukça, buraya zeval gelmez, yabancıların atları burayı çiğnemez, düşman kılıçları buraya zarar vermez, burada kan dökülmez,burası tamamıyla yıkılmaz, boşalmaz” demiştir. ;tbs ;göz
[/FONT]
Gül bahçesi o kadar güzel, seher kadar huzur vericidir ki, bu anda aşık ile maşuk ilahi vuslatın özlemi içindeler. Ne var ki gülün ebedi aşıkları olan bağrı yanık bülbüller, Mevlana’nın kah başına, kah omuzuna konarak ötüşleriyle bu vuslat deminin huzur ve sükununu bozmaktalar.
Mevlana, bundan hoşnut, ama çaresiz. Bu coşkun anında bülbüllere “susunuz” diye seslenir. Seslenir de bülbüller, bu aşk yolunun büyük mürşidine saygıda kusur etmeyerek, ebediyen susarlar.
Bu yüzden, Meram bahçelerinde bülbül ötmez olur. Bu durum, yüzyıllar boyunca dillerden düşmez.
Konya’da bülbülün öttüğünü gören de olmaz. Bu söylenti kitaplara geçer, üzerine şiirler yazılır.
Konya’nın yetiştirdiği, 19.yüzyıl divan ve halk şairlerinden Şem’inin divanındaki Konya methiyesinde şu beyitle dile getirilir;
“Bülbül ilhan eylemez bu beldede vakt-ı seher
Zikr-i Mevlana’ya mani olmuş ol murg meğer”
Aşık Şem’i seher vaktinde Mevlana’nın zikrine mani olduğu için Konya’da Meram bağlarında bülbüllerin ötmediğini bu beyitle söylerken, 1890’lı yıllarda (Muhlis) adlı bir şairin (Molla-i Rum), yani Mevlana için yazdığı bir dörtlükte, Mevlana’nın bülbüllere (sus) hitabının aslında çok şey olmadığını, isterse taşa bile tesir edeceğini ifade ediyor. Güzel bir talikle bir levhada yazılı olan ve Mevlana Müzesi’nde asılı duran bu dörtlük şöyledir:
Şah-ı alem etmiş dervişanın
Molla-i Rum
Çok az ettim zanneder ihsanını
Molla-i Rum
Çok mu Muhlis “sus” hitabı
Susturursa bülbülü
Taşa tesir ettirir fermanını
Molla-i Rum”
Bülbüller Hazret-i Mevlana hürmetine Konya’da ebediyen susmuştur. Mevlana “Divan-ı Kebir” adlı eserinde yüzlerce gazeli gül ve bülbül aşkına terennüm etmiştir.
Bir rubaisinde Mevlana: “Ey bülbül! Sen gül yüzünden neşelisin, ben ise senin yüzünden neşeliyim. Gül bahçesinden sırlar duy. Sessiz hakikatler işit” der.
Hazreti Mevlana’nın Meram’da en coşkulu gazellerini yazdığını biliyoruz. Bahar mevsiminde, Çelebi Hüsameddin’in bağında dostları ile birlikte sema toplantılarına da katılan Mevlana seher vaktinde oğlu Sultan Veled’le yüksek bir tepeden Konya’yı seyrederken Sultan Veled:
“Şaşılacak şey, bu Konya şehri. Ne hoş şehir, adeta karaltısından rahmet beyazlığı görünüyor...” demiştir.
Bunu işiten Mevlana Hazretleri;
- “Evet Konya pek kutludur. Dostların şehadetiyle bu şehri sana bağışladım. Sultanü’l Ulemanın kemikleri ve toprağımız burada bulundukça, buraya zeval gelmez, yabancıların atları burayı çiğnemez, düşman kılıçları buraya zarar vermez, burada kan dökülmez,burası tamamıyla yıkılmaz, boşalmaz” demiştir. ;tbs ;göz
[/FONT]