Yanıtlarınızı duyar gibiyim:
“Üç ay boyunca her gün insanlara iyilik yaparım. Hayır işlerine girişir, bol bol sevap kazanmaya çalışırım.”
“Kalplerini kırdığım, üzdüğüm insanlara ulaşmaya çalışır, onların gönlünü almaya, bana haklarını helal etmelerine çalışırım. Küs ve kavgalı olduğum kimselerin ayağına gider, muhatabım haksız bile olsa ben özür diler, barışırım onlarla.”
“Namaz kılmaya başlarım.”
****
evet insanın aklına hemen bunlar geliyor değil mi?!
ama düşününce yani üç ay sonra öleceğimi bildiğim için bunları yapıyorsam şayet o zaman firavunun üzerine kalkmış denizi gördüğünde korku ve dehşetle yere kapaklanıp tövbe etmesi gibi birşey olmaz mı bu...
tabi bizler inanmış insanlarız üç ay sonra öleceğimizi bilsek bunları yaparız evvela
ama ben üç ay ömrüm kaldığını bilseydim herşeye yeniden başlarım...
bir ömür üç ayada sığar elli yılada , ne kadar yaşadığımın değil nasıl yaşadığımın önemi varken herşeye yeniden başlarım , yeniden doğmuşum gibi..
sıfırlarım herşeyi ; yanıma sadece ümidimi ve sevdiklerimi alarak...
