Normal
Allah razı olsun çok güzel açıklamışınız.. Şimdi bende şöyle anlıyorum o zaman yanılmıyorumdur inşallah, İnsan fıtratında bulunan aşk-ı beka yüzünden fanileri de ölümsüz gibi seviyor yani sevdiği şeyleri cismen kaybettiğinde başlıyor vaveylaya ama bildiğimiz gibi varlığı cisim sahasında sınırlı tutmazsak ve cismimizle sevğisini hiseettiğimiz (gençlik,güzellik,sağlık, mal mülk sevgisi ile) ve cismiyle sevdiğimiz (anne-baba, eş çoculuk çocuk kardeş dost ve yarenler..) varlıkları bize emaneten vereni bu şeylerden daha çok seversek ve kalp ve ruh dünyamız sürekli O'nunla ve onu tanımakla dolu olursa aslında zahirde kaybedilsede biz birşey kaybetmiş olmayacağız inşallah.. ?
