el-aslü beraetü’z-zimme
Beraet-i zimmet asldır.
Bu da beşinci maddeyle(şek ile yakin zail olmaz) yakından alakalıdır. Borçsuzluk ve masumluk asıldır. Dolayısıyla bir kimse birinin malını telef edip miktarı belirlenemezse, borçsuzluk esas olduğundan, malı telef eden kimsenin sözü esas alınır. Mal sahibi malında bulunan ziyadeyi isbatlamakla mükelleftir.
Bir kimse bir başkasından alacak dava etse, isbat yükü kendisine düşer. Çünkü borçlu olmama vaziyeti esastır.
Ceza hukukunda da bu böyledir. Bir kimsenin suçlu olduğu iddia edildiğinde bunu isbatlamak itham edene düşer. Suçla itham edilen kimse (zanlı) bu suçu işlemediğini ispat etmek zorunda değildir. Bir kimseye borçlu veya suçlu olduğu iddiasıyla dava açıp da borçlu veya suçlu olmadığını isbat et demek abestir. Bu prensip, ceza hukukunun en muhim kaidesidir. Dünya hukukuna da İslam hukukuyla girmiştir.