Abdullah b. Amr’ın (r.a.) naklettiğine göre:
Bir zat Hz. Peygamber’e (a.s.): “İslâm’da hangi işler daha hayırlıdır?” diye sordu. (Hz. Peygamber cevaben), “Yemek yedirirsin ve tanıdığın, tanımadığın herkese selam verirsin” buyurdu.
Sahih-i Müslim’deki hadis numarası: 56
Selamun aleykum dostlar,
Dün dışarı çıktığımda yolun karşısında bir teyzeye takıldı gözüm. Buralarda pek göremediğim şekilde uzun pardesülü ve büyük başörtülüydü. Önce biraz bakıştık ve gülümsedik birbirimize. Sonra teyzeye el salladım, “Selamun aleykum teyzem” dedim. Durdu ve “Aleykum selam” dedi.
Sonra geri dönerken yine bu kez yolun aynı tarafında karşılaştık teyzeyle. ”Kısmet gördün mü yine karşılaştık” dedi gülümseyerek. “Buralı değil misin sen?” diye sordu. “Yok teyzecim Malatyalı’yız” dedim. Yüzünde kocaman bir gülümsemeyle ağzını doldurarak “Besbelli” dedi. “Ben de Gırşehir’liyim”. Çok sarılasım vardı ama nedense yapamadım. Pişmanım… Sadece sırtını sıvazladım. ”Allah’a emanet ol Teyzem” diyebildim sadece… “Sen de Allahıma emanet ol guzuuuumm” sözü hala kulaklarımda sanki…
Daha önce birbirini hiç görmemiş insanların arasında oluşan muhabbetin adına SELAM deniyor galiba. “Aranızda selamı yayın” düsturunu ne kadar hayatımıza geçirebiliyoruz, selam’ın yerine neler koyuyoruz düşünsek mi biraz?
Bir zat Hz. Peygamber’e (a.s.): “İslâm’da hangi işler daha hayırlıdır?” diye sordu. (Hz. Peygamber cevaben), “Yemek yedirirsin ve tanıdığın, tanımadığın herkese selam verirsin” buyurdu.
Sahih-i Müslim’deki hadis numarası: 56
Selamun aleykum dostlar,
Dün dışarı çıktığımda yolun karşısında bir teyzeye takıldı gözüm. Buralarda pek göremediğim şekilde uzun pardesülü ve büyük başörtülüydü. Önce biraz bakıştık ve gülümsedik birbirimize. Sonra teyzeye el salladım, “Selamun aleykum teyzem” dedim. Durdu ve “Aleykum selam” dedi.
Sonra geri dönerken yine bu kez yolun aynı tarafında karşılaştık teyzeyle. ”Kısmet gördün mü yine karşılaştık” dedi gülümseyerek. “Buralı değil misin sen?” diye sordu. “Yok teyzecim Malatyalı’yız” dedim. Yüzünde kocaman bir gülümsemeyle ağzını doldurarak “Besbelli” dedi. “Ben de Gırşehir’liyim”. Çok sarılasım vardı ama nedense yapamadım. Pişmanım… Sadece sırtını sıvazladım. ”Allah’a emanet ol Teyzem” diyebildim sadece… “Sen de Allahıma emanet ol guzuuuumm” sözü hala kulaklarımda sanki…
Daha önce birbirini hiç görmemiş insanların arasında oluşan muhabbetin adına SELAM deniyor galiba. “Aranızda selamı yayın” düsturunu ne kadar hayatımıza geçirebiliyoruz, selam’ın yerine neler koyuyoruz düşünsek mi biraz?