yozgati
Well-known member
Aşk ve sevgi:Evlilikte karşılıklı sevgiye şiddetle ihtiyaç olduğundan, evlenmeden önce görüşüp tanışmakla, ikisi arasında lüzumlu olan sevgi ve arzunun doğması temin edilir. Şüphesiz ki bu sevginin, aşk derecesinde olmasına hacet yoktur. Ama iyi niyete bağlı olan aşk da aslında güzeldir.
Yeter ki aşk ve sevgi, akıl ve iradenin kontrolünden çıkmasın, sahibini iyiliğe ve olgunluğa sevketsin. Marazi olmayıp sıhhatli haliyle firkatten vuslata eren tabii aşk, hasret ve heyecanını kaybeder, muhabbet ve sükunetle devam eder. Ama aşık olan gençler, normal şartları ve imkanları lüzumundan fazla zorlamamalı, gerekli teşebbüsler dışında mutlaka sevdiğine kavuşmak arzusuyla, yersiz maceralar peşine düşmemelidir.
Kişinin kendisi için kimin daha hayırlı olacağı bilinemeyeceği gibi, kısmetten öte de bir şey ele geçmez.
Aşık olan, sevdiğiyle evlenmeyi aşkının vazgeçilmez şartı ve gayesi olarak kabul etmemeli, kavuşma imkanı bulunmayınca, ayrılığa katlanmak da aşığın vasfından olmalıdır. Maksadına ulaşamayan aşık, isyan ve nefretten uzak kalmalı; sabır ve şefkatle kaderine razı olmalıdır. Her şeyin hayırlısını en iyi bilen Allah’tır.
Hasretine sabreden namuslu aşık, bunun sevabına kavuşacağı gibi, belki ileride kendine daha münasip bir çehreyle karşılaşacaktır...
Bir hadis-i şerifte şöyle buyurulmuştur:
“Kim aşık olur, iffetini koruyup aşkını gizleyerek ölürse, şehid olarak ölür” (hadis).
Evet, evlenme teşebbüsünde olanların, elverişli ve meşru şartlar altında, harama kaçmayacak şekilde görüşmeleri, konuşup tanışmaları uygundur (ilmihal). Fakat nikahlanmadan önce -sözlü veya nişanlı da olsa- kızın üstü-başı açık olarak görüşmek, onunla elele tutuşmak, tenhalarda başbaşa buluşup dolaşmak (flört etmek) caiz değildir. Böylesi, hem bu devredeki gençler için pek zararlı, hem İslamiyette haramdır...
Birbirinin huy ve ahlakını, bilinmesi gereken çeşitli hallerini tanımak isteyen gelin ve damat namzetleri, bu vasıfları da, komşu ve yakınları aracılığıyla öğrenebilirler. Şahsiyeti ve aile çevresi meçhul yabancı kimselerle, yeteri kadar tanışmadan evlenmekten sakınmalı; aile çevresiyle iyiliği bilinen, tanışık kimselerden evlenmeyi tercih etmelidir.