bir hocamızın güzel bir sözü:
"demokrasi eğitilmiş insanlar rejimidir."
başka bir hocamızda:
"demokrasi sipariş üzerine giyilebilecek bir gömlek değildir,
bedene göre dikimi gereklidir"
farabinin medinetül fazıla adlı ütopyasında yaptığı hatayı yapmamak,
ve en güzelin en mükemmelin medine site devletinde efendimiz önderliğinde gerçekleştiğini;
hatta islamın ilk dört halifesininde bu kimilerine göre "ütopik" düzenin ne suretle yaşatıldığını ve olabilirliğini ortaya koymuşlardır.
kelimeler müphem bir edebiyat teşkil edebilir lakin kavramlar birdir vede belirlidir.
demokrasiden murad katılımcılık esasıdır ve buda bizim tarihimizde sağlanmıştır..
gerek ilk dört halifenin seçimi ve yönetiminde gereksede efendimizin
devletin yönetim ve idaresi hususunda izlediği yol ve tutumda bu görülmektedir.
olmaz, olamaz, imkansız, ütopik ve afaki demekten ziyade bunu yaşayanları vede yaşatanları iyi bir şekilde idrak etmek daha doğru olur kanaatindeyim.
yoksa farabi gibi elimizdekini göremeden, gözümüzün önündekini
ötelerde aramaya koyuluruz..
