Ve keza, seni nefsini sevmeye sevk eden esbab:
1. Bütün lezzetlerin mahzeni nefistir.
2. Vücudun merkezi ve menfaatin madeni nefistir.
3. İnsana en karib (yakın) nefistir" diyorsun. Pekala.
Fakat, o fani lezzetlere mukabil, lezaiz-i bakiyeyi veren Halıkı daha ziyade ubudiyetle sevmek lazım değil midir? Nefis vücuda merkez olduğundan muhabbete layık ise, o vücudu icad eden ve o vücudun kayyümu olan Halık, daha fazla muhabbete, ubudiyete müstehak olmaz mı?Nefsin maden-i menfaat ve en yakın olduğu sebeb-i muhabbet olursa, bütün hayırlar, rızıklar elinde bulunan ve o nefsi yaratan Nafi', Baki ve daha karib olan, daha ziyade muhabbete layık değil midir?
Binaenaleyh, bütün mevcudata inkısam eden muhabbetleri cem ve muhabbetinle beraber mahbub-u hakiki olan Fatır-ı Hakime ihda etmek lazımdır.
