Konuya cevap cer

Birinci Kısım - Sayfa 93

hakikatsız tevehhüm etmekten, şeytan bile kaçar. Onları dinlemeyen münkirlere Cehennem azabı ayn-ı adalettir, diye gösterir.

Hem meselâ, Asâ-yı Mûsâ gibi çok hikmetler ve faideleri bulunan kıssa-i Mûsâ’nın (a.s.) ve sair enbiyanın kıssalarını çok tekrarında, risalet-i Ahmediyenin (a.s.m.)hakkaniyetine bütün enbiyanın nübüvvetlerini hüccet gösterip, “Onların umumunu inkâr edemeyen, bu zâtın risaletini hakikat noktasında inkâr edemez” hikmetiyle; ve herkes her vakit bütün Kur’ân’ı okumaya muktedir ve muvaffak olamadığından, herbir uzun ve mutavassıt sûreyi birer küçük Kur’ân hükmüne getirmek için, ehemmiyetli erkân-ı imaniye gibi o kıssaları tekrar etmesi, değil israf, belki mukteza-yı belâğattır ve hâdise-i Muhammediye, bütün benî Âdemin en büyük hâdisesi ve kâinatın en azametli meselesi olduğunu ders vermektir.

Evet, Kur’ân’da Zât-ı Ahmediyeye en büyük makam vermek ve dört erkân-ı imaniyeyi içine almakla Lâ ilâhe illâllah rüknüne denk tutulan Muhammedun Resulullah risalet-i Muhammediye kâinatın en büyük hakikati ve zât-ı Ahmediyebütün mahlûkatın en eşrefi ve hakikat-i Muhammediye tabir edilen küllî şahsiyet-i mâneviyesi ve makam-ı kudsîsi, iki cihanın en parlak bir güneşi olduğuna ve bu hârika makama liyakatine dair pekçok hüccetleri ve emareleri, kat’î bir surette Risale-i Nur’da ispat edilmiş. Binden birisi şudur ki: Es-sebebu ke’l-fâil düsturuyla, bütün ümmetinin bütün zamanlarda işlediği hasenatın bir misli onun defter-i hasenatına girmesi ve bütün kâinatın hakikatlerini, getirdiği nurla nurlandırması, değil yalnız cin, ins, melek ve zîhayatı, belki kâinatı semâvât ve arzı minnettar eylemesi ve istidatlisanıyla nebatatın duaları ve ihtiyac-ı fıtrî diliyle

Asâ-yı Mûsâ: Hz. Mûsâ’nın asâsı, bastonu [bk. bilgiler – Mûsâ (a.s.)]	Lâ ilâhe illâllah: Allah’tan başka ilâh yoktur
Muhammedun Resulullah: Muhammed Allah’ın resulüdür	Zât-ı Ahmediye: Peygamber Efendimizin (a.s.m.) veli olan zâtı, kendisi
arz: dünya	ayn-ı adalet: adaletin ta kendisi
azametli: büyük	benî Âdem: Âdemoğlu, insanoğlu
cihan: dünya	cin ve ins: cinler ve insanlar
defter-i hasenat: sevaplar ve iyiliklerin kaydedildiği defter	düstur: kâide, kural
emare: belirti, işaret	enbiya: nebiler, peygamberler
erkân-ı imaniye: imanın şartları, esasları	es-sebebü ke’l-fâil: birşeye sebep olan onu yapan gibidir
eşref: en şerefli, en üstün	hakikat: gerçek, doğru, esas
hakikat-i Muhammediye: Hz. Muhammed’in hakikati, mânevî şahsiyeti	hakkaniyet: doğruluk, gerçekçilik
hasenat: iyilikler, güzellikler	hikmet: fayda, gaye; herşeyin belirli gayelere yönelik olarak, mânâlı, faydalı ve tam yerli yerinde olması
hâdise-i Muhammediye: Hz. Muhammed’in olayı, peygamberliği	hüccet: kesin delil, kanıt
ihtiyac-ı fıtrî: yaratılıştan gelen doğal ihtiyaç	istidat: kàbiliyet, yetenek
kat’î: kesin bir şekilde	küllî: büyük, kapsamlı
kıssa: ibretli hikâye	kıssa-i Mûsâ: Hz. Musa’nın kıssası [bk. bilgiler – Mûsâ (a.s.)]
lisan: dil	liyakat: lâyık olma
mahlûkat: yaratılmışlar	makam-ı kudsî: kutsal makam, derece
minnettar eylemek: nimetlendirerek, minnet altında bırakmak	misl: benzer
muktedir: gücü yeten, güç ve iktidar sahibi	mukteza-yı belâğat: belâğatın gereği
mutavassıt: orta derecede; orta uzunlukta	muvaffak: başarılı
münkir: inkâr eden, inançsız	nebâtât: bitkiler
nübüvvet: peygamberlik	risalet: elçilik, peygamberlik
risalet-i Ahmediye/risalet-i Muhammediye: Hz. Muhammed’in peygamberliği	rükn: esas, şart
sair: diğer, başka	semâvât: gökler
suret: biçim, şekil	tehdidat-ı Kur’âniye: Kur’ân’ın tehditleri
tevehhüm etmek: kuruntuya kapılmak, zannetmek	umum: bütün
zîhayat: canlı, hayat sahibi	şahsiyet-i mâneviye: mânevî kişilik