Hasta bir çocuk muazzam bir eczahaneye girer, içerde binler enva çeşit ilaclar şerbetler vardır ve o büyük eczanenin de başında bir doktor vardır,,
çocuk şöyle bir bakar ilaçlara gözüne kırmızı mı kırmızı bir şişe takılır gülümser çok hoşuna gitmiştir o şişedeki kıpkırmızı ilac, doktordan onu ister ille de o olacaktır doktor amca onu bana ver der..
Ancak çocuk çocuktur ve doktora göre gafildir, doktor bilirki o ilaç onun hastalığına iyi gelmeyecektir o yüzden de vermez, o vermeyince de çocuk ağlar,, zalim doktor istediğimi bana vermedi der,, versen ne olurduki der, ne olurdu istediğimi verseydin der,, çocuktur bu gafildir anlamaz,, zalim doktor der onu bana vermedi...
Teşbihte hata olmaz, biz o gafil çocuğuz her derdin devasını elinde bulunduran o doktor da Allah u Tealadır,, biz neyin bizim için iyi olduğunu bilmeyiz zahire göre hukmder hoşumuza gideni isteriz ama Allah bizim için iyi olanı bizden daha iyi bilir,, O vermeyince biz de o çocuk gbi ağlamayalım versen ne olurdu, neden vermedin demeyelim, biz bize düşeni yapalım, ellerimizi kaldırıp kulluğumuzun gereğini yapıp dua edelim isteyelim, isteğimizde ısrarcı olalım(Efendimizin tavsiyesi) istememizi istemeseydin istememizi istemezdin ey Melik ve Muktedir olan Allah ım diyip duaya başlayalım unutmayalımki biz hiç susmadan bir ömür boyu istesek bunlar Allah ın mülkünden bir zerre eksiltemez o zaman istemekte sınır koymayalım ama verilmeyincede Sen Alim sin Hikmet sahibisin herşeyin en doğrusunu bizden iyi bilirsn deyip şikayetci olmayalım..
