Talihsiz Şehzade Cem Sultan’ın Tuti isminde bir papağanı vardı. Ömrü boyunca kendisine arkadaşlık etmiş bu papağan, Napoli’deki esaret günlerinde de tek dostu olmuş ve Cem Sultan’ın öğrettiği Arapça dört kelimeden oluşan şu cümleyi daima kafesinden tekrar ederek O’nu teselli etmeye çalışmıştı:
“Allah Yensuru Sultan Cem”
Cem Sultan, Avrupa’da elemli ve kederli günler yaşarken, yapayalnız kaldığı günlerde papağanı kafesinden daima ona seslenirdi:
“Allah Yensuru Sultan Cem”
Ve nihayet… Napoli’de bir şatoda vefat eden Cem Sultan’ın metrukatını bir heyet, İstanbul’a getirmişti. Bunların arasında vefakar papağan Tuti de vardı. Cem Sultan’ın mirası Sultan 2. Bayezid’e teslim edildi ve cenazenin Bursa’ya götürülmesi için yola çıkıldı. Bu sırada Cenaze alayına eşlik eden papağan, kafesinden kısa fasılalarla şu cümleyi tekrarlıyordu:
“Allah Yerhamu Sultan Cem”
“Cem Sultan’a Allah rahmet eylesin” manasına gelen bu cümleleri ilhamen mi söylüyordu, yoksa henüz hayattayken bunu papağana Cem Sultan mı öğretmişti. Öyle olsa bile Cem Sultan hayattayken “Allah Cem Sultana yardım etsin” cümlesini tekrarlayıp da, “Cem Sultana Allah rahmet eylesin” cümlesinin vefatından sonra söyleneceğini nasıl öğrenmişti?
Cem Sultan’ın naaşını ebedi istirahat mekanına götüren cemaatin tekbir ve tehlil seslerine, papağanın,
“Allah Yerhamu Sultan Cem”
Duaları billur bir eda ile karışmış, yetim kalmış papağanın vefası ve duası cemaati hıçkırıklara boğmuştu.
Mahmut Sami Şimşek
