Çocuğun Kendisine Güven Duygusu ve Sorumluluk Kazandırma

[müdavim]

1. Çocuğunuzu sevdiğinizi, onun sizin için önemli olduğunu belirtiniz.

2. Çocuğa inanınız ve güveniniz, çocuktan iyi şeyler beklerseniz iyi şeyler görürsünüz.

3. Çocuğun size yardım etmek veya kendi başına iş yapmak için gösterdiği ilk belirtileri gözden kaçırmayınız. Girişimlerini destekleyiniz.

4. Çocuğun yaptığı yardımın bütün aileye oluğunu açıklatınız.

5. Çocuğa başarabileceği iş ve ödevler veriniz. Fazlasını yüklemeyiniz. Çocuk elinden geldiği kadar uğraşıyorsa onu daha fazla zorlamak doğru değildir.

6. Hatalı yaptığı davranışları tenkit etmeyiniz. Onu incitmeden yavaş yavaş daha iyi sonuçlar elde etmesine yardımcı olunuz.

7. Çocuğun iyi yaptığı işleri övünüz. Çocuk övgü ile bu davranışını geliştirecektir. Ancak aşırı değil yerinde ve ölçülü olmalı.

8. Çocuk usanç belirtileri gösterdiği yada işleri baştan savma yapmaya başladığı zaman ona başka görevler veriniz.

9. İyi ve sorumlu olmayı bir pazarlık haline getirmeyiniz.

10. Neyin doğru neyin yanlış olduğu ve kendisinden ne beklediğinizi açıkça anlatınız.

11. Hataları fazla büyütmeyin, ancak görmezlikten de gelmeyin. Prensiplerinize bağlı kalmakla beraber daima şefkatli olunuz.

12. Çocuk daima aynı hatayı işliyorsa sebebini araştırıp, neden böyle davrandığını anlamaya çalışın.

13. Çocukların daima ana- baba-öğretmenlerin davranışlarını taklit edip benimsediklerini unutmayınız.

14. Çocuğun daha büyük sorumluluklar yüklenmeye hazır olduğu zamanları biliniz. Sonra bu sorumlulukları yüklenmesine fırsatlar hazırlayınız.

15. Çocuğun öğretmeni ile sık sık görüşünüz. Ana-baba-öğretmen birbirlerini desteklemelidirler. Çocuk ancak bu suretle evin ve okulun gerektirdiklerine saygı gösterip onlara uyabilir.

 

[müdavim]

Çocuğunuz İçin Yapabileceğiniz Bazı Fedakarlıklar

Sayın Veli; Anne yada baba olmak, insan hayatının en önemli aşamalarından biridir.
Her anne baba bu işlevi yerine getirirken çocuğunun tüm ihtiyaçlarını karşılamak ister.


Günümüzde anne babalar çocuklarının yetiştirilmesine daha da özen göstermektedirler.
Bu özen,beden sağlığında olduğu kadar;ruh sağlığında da görülmektedir.


Anne babalar bilmektedirler ki çocuklarının kişiliğinin oluşmasında kendilerinin payı çok büyüktür.


Anne baba olmanın okulu yoktur denir,bu iş bir beceri,bir sanat işidir.
Ancak çocuk yetiştirmenin bilimsel ilke ve yöntemleri vardır.Bu ilkeler çoğunlukla evrenseldir.


Çağdan çağa bazı değişmeler gösterse de, temeldeki ilkeler büyük bir değişime uğramamaktadır.


Çocuklarımızı yetiştirip geliştirirken, onları ayrı bir kişilik geliştiren bireyler olarak görmeden, sözlerine kulak vermeden, davranışlarının anlamı ve nedenleri üstünde düşünmeden iyi tanıyamaz ve sağlıklı biçimde yetiştiremeyiz.


Çocuğumuzun gelişimini ve başarısını etkileyen en önemli faktörlerden biriside anne baba tutumu ve yaşama şartlarıdır.Bu konuda çocuklarımız adına yapabileceğimiz küçük fedakarlıklar onların başarılarını devam ettirebileceği gibi, mutlu bireyler olarak topluma katılmalarını da sağlayacaktır.


Çocuklarımız adına yapabileceğimiz bu küçük fedakarlıkları şu şekillerde ifadelendirebiliriz:


1.Çocuğunuz okuldan döndüğü zaman, evimizde onu karşılayacak birisi olmalı,okuldan getirdiği sevinç ve üzüntü duygularını paylaşacak birisi mutlaka olmalıdır.


2.Çocuğunuzu sevin ve ona değer verin ki oda sizlere ve diğer insanlara karşı sevgi ve saygı duyabilsin.


3.Çocuklarınızın yanında tanıdıkları,arkadaşları, öğretmenleri, akrabaları aleyhinde konuşmayın.


4.Çocuğunuz okuldan veya öğretmenlerinden yakındığı zaman,yakınmalarının derinleşmesine fırsat vermeyin.


Ona kimi gerçekleri açıklayın.Her öğretmenin iyi insan olamayacağı,her öğrenciyle eşit derecede ilgilenemeyeceği v.b.


5.Çocuğunuza evde rahatça çalışabilmesi için olanak verin,yer hazırlayın.


6.Çocuğunuza sorumluluk verin,çantasını,odasındaki kitaplığını,giysi dolabını,yatağını kendisi düzeltsin.


7.Çocuğunuz derslerle ilgili soru sorduğunda bilginiz ölçüsünde yanıtlayın, bilemediğiniz sorular varsa açıkça belirtin.


8.Çocuğunuzun okulla ilgili isteklerini yerine getirmeye çalışın.Bu istekler size çok geliyorsa,okul yönetimi ile aile arasında çocuğunuzu araç olarak kullanmayın, onun yanında bu konularda yakınmayın,doğru okula giderek yetkililerle görüşün.


9.Ailenin mutluluğu çocuğa haz ve mutluluk verir,başarısını artırır. Çocuklarınızın yanında tartışma yapmayın,anlaşmazlıklar olursa çocuklarınızdan uzak yer ve zamanda çözmeye çalışın.Kökü çatlak topraklarda, nemsiz ve besinsiz kalmış ağacın meyvesi ne ise, geçimsiz ailenin çocuğu da o duruma düşer.


10.Çocuğunuza ihtiyacı kadar harçlık verin, diğer kardeşleri ve okul arkadaşları ile kıyaslamayın ve okula devamını takip edin.

 

[müdavim]

ÇOCUĞUNU ÖYLE KARŞILA Kİ; eve geldiği zaman, en güzel yere geldiğini hissetsin…..