Çocuğunuzun Ruhsal Gelişimi için 20 Küçük tavsiye

[Þefkat_]

1- Çocuğunuzun ruhsal ve bedensel sağlığı için odasının perdelerini açık tutarak içeriye gün ışığının girmesini sağlayın.
2- Çocuğa aşırı hareketli, gürültülü müzikler yerine daha yumuşak müzikler dinletin. Bu, çocuğunuzun zihnine dinginlik verir.
3- Çocuğunuzun uyanmak, yemek, okul ödevleri gibi günlük olarak yapması gereken işleri yerine getirmesini sağlamak için biraz otoriter davranın, ama asla aşırıya kaçmayın.
4- Çocuğunuzun olumlu düşüncelere odaklanmasını, hayal dünyasının gelişmesini sağlamak için sözcük oyunları oynayın.
5- Çocuğunuzu aşırı şeker ve kaloriden koruyun. Öğünlerine hassasiyet gösterin ve dengeli bir beslenme rejimini benimseyerek uygulayın.
6- Ev ödevlerinin, hem sizin hem de çocuğunuz için işkenceye dönüşmesini istemiyorsanız, aşırı titiz ve aşırı disiplinli davranışlar sergilemeyin. Bu durumda çocuğunuz hata yapma kaygısıyla önemsiz konularda bile başkasından yardım istemeye alışır ve bağımsız hareket edemez.
7- Çocuğunuzun derslerine yardımcı olmak için yeterli bilgi ve beceriye sahip olmayabilirsiniz. Ama size düşen asıl görev, çocuklarınızdan şefkatinizi esirgemeyip ders çalışmaya uygun, huzurlu, mutlu bir ortam sağlamaktır.
8- Çocuğunuza her zaman destek olmaya çalışın ve daima onun yanında olduğunuzu hissettirin. Çünkü özgüven kaybı yaşayan bir çocuk, yalnızlık hissine kapılır ve mutsuz bir çocukluk geçirir.
9- Kardeş kıskançlığı da evde ders çalışmayı güçleştiren bir sorundur. Bir çocukla ilgilenirken diğerini ihmal edip dengeyi bozmayın.
10- Aile bireyleri, kız ve erkek çocuklarının farklı yaradılışta olduğunu unutmamalı ve buna uygun tavırlar geliştirmelidirler.
11 -Kız çocuklar babaya daha çok düşkün olurlar. Bazı babalar kızlarını sevdiklerini belli etmemeye çalışırlar ve uzak dururlar. Oysa bir kız çocuğu için erkekler dünyasına açılan ilk ve en sağlıklı tanışma kapısı babalarıdır.
12 -Kız çocukları ile babaları arasında son derece güçlü duygusal bağ vardır. Babalar, kız çocukları için aynı zamanda iyi baba ve iyi model olarak görülürler. Babanın ilgisizliği kız çocuğu için eksik ve özürlü bir model anlamına gelir.
13- Genellikle ilk çocuklar tecrübesizliğe denk gelir. Anne ve baba çocuklarını sevmekle birlikte daha kuralcı, daha az duygusal olurlar. Oysa kuralların ve sevginin mutlaka bir sınırı olmalıdır.
14- İş öğrenme ve sorumluluk paylaşma sürecinde çocuğunuzla aranızda çatışma olabilir. Bu durumda şikâyet eden ve sorunu tetikleyen konumda olmayın. Çözüm üretmeye çalışın.
15- Çocuğunuzu hoşunuza gitmeyen özelliklerinden ötürü aşağılamayın.
"Babaannesine, halasına veya amcasına, büyükbabasına çekmiş!" diyerek, sorumsuzluklarına ve becerisizliklerine genetik bir altyapı bulmaya çalışmayın.
16- Bazı anneler evlilikten çabuk sıkılıp, ilk kız evlatlarına çocuk bakımı dâhil, evin tüm ağır yükünü devrediverirler.
Bunu yapmakla onları hayata hazırladıklarını, yetiştirdiklerini zannederler.
Oysa bu durum evlatlarının çocukluklarını ve gençliklerini yaşamasına mani olur ve hayattan sıkılmalarına sebep olur.
17- Çocuklarınızla yaşadığınız sorunları görmezlikten gelmek yerine, çözüm üretebilmenin ilk basamağı olan problemi açıkça ortaya koyabilmelisiniz.
18- Çocuklar, kendilerine model olarak seçtikleri televizyondaki dizi kahramanlarının özelliklerini, günlük yaşamlarına ve oyunlarına yansıtmaya çalışırlar.
Bu nedenle çocuklarınızı, onlara zarar verecek programlardan uzak tutun.
19- Çocukların, ruh sağlığı yerinde, dengeli ve uyumlu bireyler olarak yetişmeleri, büyük ölçüde çocukluk yıllarında aldıkları eğitime bağlıdır. Buna göre çocuğunuza verdiğiniz eğitimin şekline dikkat edin.
20- Etrafı karıştırdığı için sakın çocuğunuza kızmayın. Zekâ gelişimi için, bırakın dağıtsın.

 

[AMİNE]

EN BÜYÜK FIRSAT

On bir yaşındaydı ve New Hampshire gölünün ortasındaki adadaki evlerinde ne zaman eline bir fırsat geçse hemen balığa giderdi.

Levrek avı yasağının kalkmasından bir gün önce, babasıyla akşamın ilk saatlerinde küçük güneş balıklarından yakaladı. Sonra oltasına yem takıp, oltayı fırlatma talimi yaptı. Yem suya değdiği zaman gün batımında suda altın haleleler oluşturmuş, daha sonra gölün üzerinde ay doğmuştu.

Oltasının hızla çekildiğini hissedince, oltaya büyük bir balık geldiğini anladı. Babası oğlunun balığı çekişini hayranlıkla izledi.

Çocuk sonunda yorgun düşen balığı sudan çıkardı.O
güne kadar gördüğü en büyük balıktı, ama henüz av yasağının kalkmasına saatler kalmış olan bir levrekti. Baba oğul güzelim balığa baktılar, pulları ay ışığında ışıl ışıl parlıyordu. Babası bir kibrit yakıp saatine baktı.Saat on olmuştu. Av yasağının bitmesine daha iki saat vardı.Once balığa, sonra oğluna baktı.

" Suya geri bırakman gerekiyor, oğlum, " dedi.

" Baba! " diye itiraz etti çocuk ağlamaklı bir sesle.

" Başka balıklar da var, " dedi babası.

" Ama hiçbiri bunun kadar büyük değil , " dedi çocuk.

Göle şöyle bir göz attı. Gölde hiçbir balıkçı teknesi yoktu. Babasının yüzüne baktı bu kez.Kendilerini hiç kimsenin görmemiş olmasına, kimsenin ne balığı yakaladıklarını bilmesinin
olanaksız olmasına karşın, babasının sesinden bu konuda hiçbir ödünç vermeyeceğini anlamıştı.Oltanın ucunu balığın ağzından çekti ve balığı gölün karanlık sularına bıraktı. Balık suya düşer düşmez, şöyle bir çırpındı ve gözden kayboldu. Çocuk bir daha bu kadar büyük bir balık tutamayacağından emindi.

Bu olay bundan tam otuz dört yıl önce oldu. Bugün o çocuk New York City'nin ünlü mimarlarındandır.Babasının küçük evi hala o adadadır. Oğlunu ve kızlarını hala o adadaki küçük eve balık tutmaya götürür.

Çocuk haklıydı. Bir daha o kadar büyük bir balık tutamadı. Fakat ahlaki değerler konusunda bir ikilem
yaşadığı zaman hep o balığı gözünün önüne getirir. Babasından öğrendiği gibi ahlaki değerler doğru ile yanlışın ne olduğu konusunda çok basit bir konudur. Güç olan yalnızca ahlaki değerlerin uygulanabilmesidir. Birileri görmediği zaman da doğru olanı yapabiliyor muyuz? Evet, küçüklüğümüzde bizlere balığı suya geri bırakmak öğretilseydi, doğru olanı yapabilirdik. Çünkü gerçeğin ve doğrunun ne olduğunu öğrenmiş olurduk.

Doğru olanı yapma kararı belleklerimizdeki canlılığını hiçbir zaman yitirmez.Bu anıyı dostlarımıza ve torunlarımıza göğsümüz kabara kabara anlatırız.

Düzene karşı çıkıp, fırsatlardan yararlanmak değil, doğru olanı yapmaktır önemli olan.

 

[Þefkat_]

Güç olan yalnızca ahlaki değerlerin uygulanabilmesidir. Birileri görmediği zaman da doğru olanı yapabiliyor muyuz
Allah razı olsun