Normal
Çocuklara ölümü anlatmak zor. (hatta kimi yetişkinlere de) Bir tanıdığımız da çocuğuna ölümü anlatmış. Çocuk da bu hata yüzünden "Dedemi ve yakınlarımı Allah öldürüyor" fikrine kapılmış. Böyle bir Allah tasavvuru çocukların zihinlerinde büyük önyargıların oluşmasını sağlıyor anladığım kadarıyla. En iyisi hiç bahsetmemek, onlar sorduğunda da yalan olmayan fakat onların anlayabileceği dolaylı açııklamaları yapmanın daha faydalı olacağını düşünüyorum. Çocuğum ölen dedesinin nerde olduğunu sorduğunda onun çok uzaklarda ve mutlu olduğunu söylüyoruz. Nerede diye ısrarla sorduğu oluyor, "şimdi bizim gidemeyeceğimiz kadar çok uzakta. ileride onunla görüşeceğiz diyoruz". Çocuklara Allah'ı da doğrudan kendi anlamaya çalıştığımız şekilde anlatmıyoruz. Unutmayalım ki onlar soyut düşünemiyorlar. Dolaylı olarak zikrediyoruz. Allah'a dua edelim diyoruz, allah'a şükürler olsun diyoruz, Allah korusun diyoruz... allah'ın hayatımızdaki yerini dinleyerek değil, bizzat yaşayarak öğrenmesi gerekli.... hadi sen de namaz kıl demiyoruz, yeri geliyor seccademizin yanında küçük bir seccade serip biz namaza duruyoruz. Herşeyi büyüklerini gözlemleyerek öğrenmiş bir küçük namaz kılmasını da öğrenecek. Ve nitekim geliyor o da bizle namaza duruyor.