Çocukluğumuz

A

Ali Said

Well-known member
Çocukluğumuz
Annemin bana öğrettiği ilk kelime
Allah, şahdamarımdan yakın bana benim içimde

10483.jpg
Annem bana gülü şöyle öğretti
Gül, Onun, o sonsuz iyilik güneşinin teriydi

Annem gizli gizli ağlardı dilinde Yunus
Ağaçlar ağlardı, gök koyulaşırdı, güneş ve ay mahpus

Babamın uzun kış geceleri hazırladığı cenklerde
Binmiş gelirdi Ali bir kırata

Ali ve at, gelip kurtarırdı bizi darağacından
Asyada, Afrikada, geçmişte gelecekte

Biz o atın tozuna kapanır ağlardık
Güneş kaçardı, ay düşerdi, yıldızlar büyürdü

Çocuklarla oynarken paylaşamazdık Ali rolünü
Ali güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar kahraman

Ali olmak bir hedef her çocukta

Babam lambanın ışığında okurdu
Kaleler kuşatırdık, bir mümin ölse ağlardık
Fetihlerde bayram yapardık
İslam bir sevinçti kaplardı içimizi

Peygamberin günümüzde küçük sahabileri biz çocuklardık
Bediri, Hayberi, Mekkeyi özlerdik, sabaha kadar uyumazdık

Mekkenin derin kuyulardan iniltisi gelirdi

Kediler mangalın altında uyurdu
Biz küllenmiş ekmekler yerdik razı
İnanmış adamların övüncüyle
Sabırla beklerdik geceleri

Şimdi hiçbirinden eser yok
Gitti o geceler o cenk kitapları
Dağıldı kalelerin önündeki askerler
Çocukluk güzün dökülen yapraklar gibi

Sezai Karakoç
161_33.jpg

161_1.jpg

161_5.jpg

161_6.jpg

161_7.jpg

161_10.jpg

161_13.jpg

161_14.jpg

161_42.jpg



​
 Aile - İLK ÖĞRETİLEN;ALLAH - VanAsyaNur
 
H

HAYA

Sevdam Davam
evet varlıgın içinde bi bazen isyan ederken
onlar gülümsemeyi bizden daha güzel ve içten yapapıyorlar

şiir için teşekkürler
 
A

Ali Said

Well-known member
Ali Said' Alıntı:
Çocukluğumuz
Annemin bana öğrettiği ilk kelime
Allah, şahdamarımdan yakın bana benim içimde

10483.jpg
Annem bana gülü şöyle öğretti
Gül, Onun, o sonsuz iyilik güneşinin teriydi

Annem gizli gizli ağlardı dilinde Yunus
Ağaçlar ağlardı, gök koyulaşırdı, güneş ve ay mahpus

Babamın uzun kış geceleri hazırladığı cenklerde
Binmiş gelirdi Ali bir kırata

Ali ve at, gelip kurtarırdı bizi darağacından
Asyada, Afrikada, geçmişte gelecekte

Biz o atın tozuna kapanır ağlardık
Güneş kaçardı, ay düşerdi, yıldızlar büyürdü

Çocuklarla oynarken paylaşamazdık Ali rolünü
Ali güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar kahraman

Ali olmak bir hedef her çocukta

Babam lambanın ışığında okurdu
Kaleler kuşatırdık, bir mümin ölse ağlardık
Fetihlerde bayram yapardık
İslam bir sevinçti kaplardı içimizi

Peygamberin günümüzde küçük sahabileri biz çocuklardık
Bediri, Hayberi, Mekkeyi özlerdik, sabaha kadar uyumazdık

Mekkenin derin kuyulardan iniltisi gelirdi

Kediler mangalın altında uyurdu
Biz küllenmiş ekmekler yerdik razı
İnanmış adamların övüncüyle
Sabırla beklerdik geceleri

Şimdi hiçbirinden eser yok
Gitti o geceler o cenk kitapları
Dağıldı kalelerin önündeki askerler
Çocukluk güzün dökülen yapraklar gibi

Sezai Karakoç

161_42.jpg



​
 Aile - İLK ÖĞRETİLEN;ALLAH - VanAsyaNur
Genişletmek için tıkla ...

Çocukluğum ,çocukluğumuz..

Hayatı aşağıdan yukarıya seyrettiğimiz yıllar..

Büyükler konuşurken sözüne karışılmayan,bir topun peşinde koşmaktan yorulunmayan, hayattan keyif aldığımız yıllar..

Bayramlar; elleri öpmeye yarıştığımız,elimize konan bir şeker,bir mendil ve harçlıktan ibaret sandığımız bayramlıklarımızı seyre daldığımız anlar...

Salıncakta sallanabilmenin,çevrilen bir ipte arkadaşından çok atlayabilmenin,bir uçurtmanın uçmasında egemenlik kurabilmenin zevkini yaşadığımız yıllar..

İlk okulum, ilk öğretmenim, ilk önlüğüm, beyaz yakam, , ilk kitabım, , bir simidi paylaştığım ilk sıra arkadaşım. İlk şiirimi okurken yarıda kaldığım, ağladığımmm. Alınan bir kalemle mutluluğu yakaladığım. Unutmaya kıyamadığım keyifli bir tebessümle hatırladığım yıllar...

Çocukluğum,çocukluğumuz....

Hayatı aşağıdan yukarıya seyrettiğimiz yıllar..

Keşke insanlar hep çocuk kalsalar..

Bu resim ne çok şey anlatıyor.
Önün de koyunları elin de defter yada kitabı ...
Okumak için koyunları ile beraber...
Şimdi ise servisle özel arabayla gelip boş giden nesillerin ibret almaları lazım
 
Üst