Dava adamı..!

[Tarihci19]

...


“Beni nefsini kurtarmayı düşünen hodgam bir adam mı zannediyorlar? Ben
cemiyetin imanını kurtarma yolunda dünyamı feda ettim, ahiretimi de. Seksen
küsur senelik hayatımda dünya zevki namına bir şey bilmiyorum. Bütün ömrüm
harp meydanlarında, esaret zindanlarında, yahut memleket hapishanelerinde
geçti. Çekmediğim cefa, görmediğim eza kalmadı. Divan-ı harplerde bir cani
gibi muamele gördüm; bir serseri gibi memleket memleket sürgüne yollandım.
Memleket zindanlarında aylarca ihtilattan men’edildim. Defalarca
zehirlendim. Türlü türlü hakaretlere maruz kaldım. Zaman oldu ki, hayattan
bin defa daha ziyade ölümü tercih ettim. Eğer dinim beni intihardan
men’etmeseydi, Said belki bugün toprak altında çürümüş olacaktı. Bütün
hayatım zahmet ve meşakkatle, felaket ve musibetle geçti. Cemiyetin imanı,
saadet ve selameti yolunda nefsimi de dünyamı da feda ettim. Helal olsun.
Onlara beddua bile etmiyorum. Çünkü, bu sayede Risale-i Nur, hiç olmazsa
birkaç yüzbin, yahut birkaç milyon, belki daha ziyade kişinin imanını
kurtarmaya vesile oldu. Ölmekle yalnız kendimi kurtaracaktım, fakat hayatta
kalıp, zahmet ve meşakkatlere tahammülle bu kadar imanın kurtulmasına hizmet
ettim. Allah’a bin kere hamd olsun!

Sonra, ben cemiyetin iman ve selameti yolunda ahiretimi de feda etim.
Gözümde ne cennet sevdası var, ne de cehennem korkusu. Cemiyetimizin imanı
namına bir Said değil, bin Said feda olsun! Kur’an’ımız yeryüzünde cemaatsiz
kalırsa cenneti de istemem; o zaman orası da bana zindan olur. Milletimin
imanını selamette görürsem, cehennemin alevleri içinde yanmaya razıyım.
Çünkü, vücudum yanarken, gönlüm gül-gülistan olur.”

 

[hasret]

Cok mükemmel bir yer abi ,Allah razı olsun...NE MUTLU DAVAM DİYENE!

 

[TaLHa]

...


“Beni nefsini kurtarmayı düşünen hodgam bir adam mı zannediyorlar? Ben
cemiyetin imanını kurtarma yolunda dünyamı feda ettim, ahiretimi de. Seksen
küsur senelik hayatımda dünya zevki namına bir şey bilmiyorum. Bütün ömrüm
harp meydanlarında, esaret zindanlarında, yahut memleket hapishanelerinde
geçti. Çekmediğim cefa, görmediğim eza kalmadı. Divan-ı harplerde bir cani
gibi muamele gördüm; bir serseri gibi memleket memleket sürgüne yollandım.
Memleket zindanlarında aylarca ihtilattan men’edildim. Defalarca
zehirlendim. Türlü türlü hakaretlere maruz kaldım. Zaman oldu ki, hayattan
bin defa daha ziyade ölümü tercih ettim. Eğer dinim beni intihardan
men’etmeseydi, Said belki bugün toprak altında çürümüş olacaktı. Bütün
hayatım zahmet ve meşakkatle, felaket ve musibetle geçti. Cemiyetin imanı,
saadet ve selameti yolunda nefsimi de dünyamı da feda ettim. Helal olsun.
Onlara beddua bile etmiyorum. Çünkü, bu sayede Risale-i Nur, hiç olmazsa
birkaç yüzbin, yahut birkaç milyon, belki daha ziyade kişinin imanını
kurtarmaya vesile oldu. Ölmekle yalnız kendimi kurtaracaktım, fakat hayatta
kalıp, zahmet ve meşakkatlere tahammülle bu kadar imanın kurtulmasına hizmet
ettim. Allah’a bin kere hamd olsun!

Sonra, ben cemiyetin iman ve selameti yolunda ahiretimi de feda etim.
Gözümde ne cennet sevdası var, ne de cehennem korkusu. Cemiyetimizin imanı
namına bir Said değil, bin Said feda olsun! Kur’an’ımız yeryüzünde cemaatsiz
kalırsa cenneti de istemem; o zaman orası da bana zindan olur. Milletimin
imanını selamette görürsem, cehennemin alevleri içinde yanmaya razıyım.
Çünkü, vücudum yanarken, gönlüm gül-gülistan olur.”

:embarrassed: .(

 

[illailayh]

Sonra, ben cemiye tin iman ve selame ti yolund a ahiret imi de feda etim.
Gözümde ne cennet sevdası var, ne de cehenn em korkus u. Cemiye timizi n imanı
namına bir Said değil, bin Said feda olsun! Kur’an’ımız yeryüzünde cemaat siz
kalırsa cennet i de isteme m; o zaman orası da bana zindan olur. Millet imin
imanını selame tte görürsem, cehenn emin alevle ri içinde yanmay a razıyım.
Çünkü, vücudum yanark en, gönlüm gül-gülistan olur.”

ben KURANI senle tanıdım.. resulu senle sevdim..aradıgımı bulmustum ruhuma hitap ediyordun.. daha önce hiç bilmedigim bir uslupla yaklaştın bana ve binleree RABBİM sana layık talebe resulune layık ummet ve bu vesılelerle kendıne layık kul eylesin beni, umum risaleinnur ve kuranı hakim talebelerini sevgili üstadım..

 

[Garib]

Unutma!
Nerede olursan ol, küfrün ve cehlin ta temelini çürüteceksin.
Bir gün Kur’an etrafındaki surların yıkıldığını görürsen hemen kemiklerini taş, etlerin harç , kanında su edeceksin.
Etrafına ilimden, irfandan, faziletten, ahlaktan, kaleler dikeceksin , kaleler fedai olacaksın.
İslam yoluna giren bilir ki bu yol kıldan ince kılıçtan keskindir. Her kişinin değil, er kişinin yoludur.

 

[illailayh]

Unutma!
Nerede olursan ol, küfrün ve cehlin ta temelini çürüteceksin.
Bir gün Kur’an etrafındaki surların yıkıldığını görürsen hemen kemiklerini taş, etlerin harç , kanında su edeceksin.
Etrafına ilimden, irfandan, faziletten, ahlaktan, kaleler dikeceksin , kaleler fedai olacaksın.
İslam yoluna giren bilir ki bu yol kıldan ince kılıçtan keskindir. Her kişinin değil, er kişinin yoludur.

herbir kelimesi bir ders..

 

[istiðna]

Bediüzzaman Said Nursi, bir hayat ve hareket adamıydı. 1908 Meşrutiyet İnkılabında Selanik Hürriyet Meydanında, binlerce insana hitap ediyor, onlara her yönüyle hürriyeti anlatıyordu. Birinci Dünya Savaşında, at üstünde, elinde silah, Ruslarla boğaz boğaza çarpışıyordu. Bir dava ve ideal adamıydı. Prensiplerini ilan ederken, "Hem dünya, hem ahiret hayatımı, her ikisini de elime almışım. Tek hayatlı olanlar karşıma çıkmasın." diyordu.

İki minare yüksekliğindeki Van Kalesinden ayağı kayıp düşerken, o anda bile "Davam!" diye haykırıyordu. 31 Mart olayında, Sibirya'da esarette ve daha sonra darağaçlarının kendisi için hazırlandığı günlerde bile davasını ve maksadını pervasızca ilan ediyordu. Bir maneviyat adamı ve bir mürşittir. Bu yolda bir şeyini feda etmekten çekinmemişti. "Milletimin imanını selamette görürsem, Cehennem alevleri içinde yanmaya hazırım. Çünkü vücudum yanarken, gönlüm gül gülistan olur." diyordu.

 

[huzurum]

Ne mutlu davam diyene