Cevap: Dördüncü Lem'a - Sayfa 57
Amma Şîa-i Hilâfet ise, Ehl-i Sünnet ve Cemaate karşı mahcubiyetinden başka hiçbir hakları yoktur. Çünkü bunlar Hazret-i Ali’yi (r.a.) fevkalâde sevmek dâvâsında oldukları halde tenkis ediyorlar ve sû-i ahlâkta bulunduğunu onların mezhepleri iktiza ediyor. Çünkü diyorlar ki, “Hazret-i Sıddık ile Hazret-i Ömer (r.a.) haksız oldukları halde, Hazret-i Ali (r.a.) onlara mümâşât etmiş, Şîa ıstılahınca takiyye etmiş, yani onlardan korkmuş, riyâkârlık etmiş.”
1 Acaba böyle kahraman-ı İslâm ve “Esedullah” ünvanını kazanan2 ve sıddıkların kumandanı ve rehberi olan bir zâtı riyâkâr ve korkaklıkla ve sevmediği zatlara tasannukârâne muhabbet göstermekle ve yirmi seneden ziyade havf altında mümâşât etmekle, haksızlara tebaiyeti kabul etmekle muttasıf görmek, ona muhabbet değildir. O çeşit muhabbetten Hazret-i Ali (r.a.) teberrî eder.
İşte, ehl-i hakkın mezhebi hiçbir cihetle Hazret-i Ali’yi (r.a.) tenkis etmez, sû‑i ahlâk ile itham etmez, öyle bir harika-i şecaate korkaklık isnad etmez ve derler ki: “Hazret-i Ali (r.a.) Hulefâ-i Râşidîni hak görmeseydi, bir dakika tanımaz ve itaat etmezdi. Demek ki, onları haklı ve râcih gördüğü için, gayret ve şecaatini hakperestlik yoluna teslim etmiş.”3
Elhasıl: Herşeyin ifrat ve tefriti iyi değildir. İstikamet ise, hadd-i vasattır ki,4 Ehl-i Sünnet ve Cemaat onu ihtiyar etmiş. Fakat, maatteessüf, Ehl-i Sünnet ve Cemaat perdesi altına Vahhâbîlik ve Haricîlik fikri kısmen girdiği gibi, siyaset meftunları ve bir kısım mülhidler, Hazret-i Ali’yi (r.a.) tenkit ediyorlar. Hâşâ, siyaseti bilmediğinden hilâfete tam liyakat göstermemiş, idare edememiş diyorlar. İşte bunların bu haksız ithamlarından, Alevîler Ehl-i Sünnete karşı küsmek vaziyetini alıyorlar. Halbuki, Ehl-i Sünnetin düsturları ve esas-ı mezhepleri, bu fikirleri iktiza etmiyor, belki aksini ispat ediyorlar. Haricîlerin ve mülhidlerin
[NOT]
Dipnot-1 bk. er-Râzî, İ’tikâdâtü Firâki’l-Müslimîn ve’l-Müşrikîn: 1:60, 61: İbni Teymiyye, Minhâcü’s-Sünne: 6:320.
Dipnot-2 bk. Ahmed bin Abdullah et-Taberî, er-Riyadu’n-Nâdıra: 1:245, Zehâiru’l-Ukbâ: 1:92.
Dipnot-3 bk. İbni Ebi’l-Hadîd, Şerhu Nehci’l-Belâğa, 1:130-132.
Dipnot-4 bk. el-Beyhâkî, Şuabü’l-Îmân: 3:402, 5:261; el-Aclûnî, Keşfü’l-Hafâ: 1:470.
[/NOT]
<TABLE border=0 cellSpacing=2 cellPadding=0><TBODY><TR><TD>Alevî: (bk. bilgiler – Alevîlik)</TD><TD>Ehl-i Sünnet/Ehl-i Sünnet ve Cemaat: (bk. bilgiler) </TD></TR><TR><TD>Esedullah: Allah’ın arslanı; Hz. Ali’nin (r.a.) bir lâkabı</TD><TD>Haricî: (bk. bilgiler - Haricîler)</TD></TR><TR><TD>Hazret-i Ali: [bk. bilgiler – Ali (r.a.)]</TD><TD>Hazret-i Sıddık: [bk. bilgiler – Ebû Bekir (r.a.)]</TD></TR><TR><TD>Hazret-i Ömer: [bk. bilgiler – Ömer (r.a.)]</TD><TD>Hulefâ-i Râşidîn: ilk dört halife [bk. bilgiler; ḫ-l-f; r-ş-d)]</TD></TR><TR><TD>Vahhâbî: (bk. bilgiler – Vehhâbîlik)</TD><TD>cihet: yön, taraf</TD></TR><TR><TD>düstur: kural</TD><TD>ehl-i hak: doğru ve hak yolda olan kimseler</TD></TR><TR><TD>elhasıl: kısaca, özetle</TD><TD>esas-ı mezhep: mezhebin temeli</TD></TR><TR><TD>fevkalâde: olağanüstü</TD><TD>hadd-i vasat: orta çizgi, orta yol</TD></TR><TR><TD>hakperestlik: sadece doğruyu savunma</TD><TD>harika-i şecaat: yiğitlik ve yüreklilikte benzersiz olma</TD></TR><TR><TD>havf: korku </TD><TD>hazret: saygıdeğer (saygı maksadıyla kullanılan bir ifadedir)</TD></TR><TR><TD>hilâfet: halifelik, Peygamberimizin vekili olarak din ve dünya işlerinden sorumlu olan makam</TD><TD>hâşâ: asla</TD></TR><TR><TD>ifrat: bir şeyde aşırıya gitme</TD><TD>iktiza etme: gerektirme</TD></TR><TR><TD>isnad etmek: dayandırmak</TD><TD>istikamet: doğruluk</TD></TR><TR><TD>itham etme: suçlama</TD><TD>kahraman-ı İslâm: İslâm kahramanı</TD></TR><TR><TD>liyakat: lâyık olma</TD><TD>maatteessüf: ne yazık ki</TD></TR><TR><TD>meftun: düşkün</TD><TD>mezhep: dinde tutulan yol</TD></TR><TR><TD>muttasıf: belirgin bir özelliğe sahip</TD><TD>mülhid: dinsiz</TD></TR><TR><TD>mümâşât etme: bir kimsenin fikrine katılıyormuş gibi görünme</TD><TD>riyâkâr: iki yüzlü</TD></TR><TR><TD>riyâkârlık: iki yüzlülük</TD><TD>râcih: üstün olan, tercih edilen</TD></TR><TR><TD>sû-i ahlâk: kötü ahlâk</TD><TD>sıddık: çok doğru, çok bağlı</TD></TR><TR><TD>takiyye etme: birinin mensup olduğu mezhep ve inancını gizlemesi</TD><TD>tasannukârâne: yapmacık bir şekilde davranma</TD></TR><TR><TD>tebaiyet: tabi olma, uyma</TD><TD>teberrî etme: uzaklaşma, sakınma</TD></TR><TR><TD>tefrit: bir şeye aşırı seviyede ilgisiz kalma</TD><TD>tenkis etme: değerini indirme</TD></TR><TR><TD>ziyade: çok, fazla</TD><TD>zât: şahıs</TD></TR><TR><TD>ıstılah: tabir, terim, kavram</TD><TD>Şîa: (bk. bilgiler)</TD></TR><TR><TD>Şîa-i Hilâfet: (bk. bilgiler – Şia)</TD><TD>şecaat: yiğitlik, cesurluk</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE role=presentation cellSpacing=0 cellPadding=0><TBODY role=presentation><TR role=presentation></TR></TBODY></TABLE>
