Ulema-i amiliyn ve meşayih-i salihiyn rıdvanullahi teala aleyhim ecamiyn hazeratı şöyle buyururlar ki:
Dua eden kimse, henüz duada iken veya duadan sonra elinde olmaksızın huşu gelse, yahut ağlaya ağlaya düşse veya terlese veya üşüse veya aksırsa, vücüdunda titreme başlasa veya kızarsa veyahut yük altından çıkmış gibi hafiflese, o kimsenin duası kabul edilmiştir.
Böyle bir hal vaki olunca, Hakk Sübhanehu ve Teala çok şükreylemeli ve:
"Elhamdü lillahillezi bi nimetihi tetümmüs-salihat"
Manası :
"Nimetleriyle iyi ve hayırlı işlerimizi tamamlayan Allahu Teala'ya hamd ve senalar olsun" demelidir.
Zira, bir hadis-i şerifte: "Sizlerden biriniz, ne zaman dua okur da gönlünde icabet alametleri belirirse, bu duayı okuyunuz" buyrulmuştur.
Dua eden kimse, henüz duada iken veya duadan sonra elinde olmaksızın huşu gelse, yahut ağlaya ağlaya düşse veya terlese veya üşüse veya aksırsa, vücüdunda titreme başlasa veya kızarsa veyahut yük altından çıkmış gibi hafiflese, o kimsenin duası kabul edilmiştir.
Böyle bir hal vaki olunca, Hakk Sübhanehu ve Teala çok şükreylemeli ve:
"Elhamdü lillahillezi bi nimetihi tetümmüs-salihat"
Manası :
"Nimetleriyle iyi ve hayırlı işlerimizi tamamlayan Allahu Teala'ya hamd ve senalar olsun" demelidir.
Zira, bir hadis-i şerifte: "Sizlerden biriniz, ne zaman dua okur da gönlünde icabet alametleri belirirse, bu duayı okuyunuz" buyrulmuştur.