Ey rabbİm...

[NİSANUR]

Ölesine çok güzellikler yaratırsın ki,
hayranlığım Senin methine yetmez.
Seni,Senin öğrettiğin gibi övüyorum;
SUBHANALLAH

Öyle bol nimetler verirsin ki,
Şükrüm SANA teşeküre yetmez.
Sana Senin öğrettiğin gibi hamd ediyorum;
ELHAMDÜLİLLAH

Öyle hoş lutuflarda bulunursun ki,
Ne kadar minnettar kalsam lutfuna denk gelmez.
Sana,Senin öğrettiğin sözle minnetimi ifade ediyoum;
BAREKALLAH

Öyle güzel işler eylersin ki,
Ne kadar düşünsem hikmetine aklım ermez.
Sana hayranlığımı Senin öğrettiğin sözle ifade ediyorum;
MAŞAALLAH

 

[ABDULLAH4]

Yaptıgın kötülüklerden,
isledigin günahlardan
pisman olup da, candan Allah dedigin zaman,
seni belalardan kurtarmak için senin imdadına yetisen,
sana o duyguyu veren,
kendini hissettiren O'dur.
İsledigin günah yüzünden korkuyorsun,
kurtulmaya çareler arıyorsun.
Bir daha islememeye karar veriyorsun,
iste o anda bu duygularla için karıstıgı,
kendinden utandıgın,
kendini ayıpladıgın,
vicdanın sızladıgı zaman düsünmüyor musun?
Bu duyguları sana veren, bu pismanlıga seni düsüren, senin içindedir.
Sana çok yakındır.
O'nu sen ne diye kendinde,
kendi içinde göremiyor,
hissedemiyorsun?
Ey insan, bu düsüslerden, bu hallerden sakın ye'se kapılma; gizli gizli o kadar çok dua et, geceleri, o kadar çok agla, inle ki; sonunda yedi kat gökten kulagına kurtulus sesleri gelsin

 

[harp]

amin ECMAİN İNŞ.

 

[hayru nisa]

sevmekle başlamadı her şey
ne zaman seviyorum desem
bin bir yalan karıştı sözlerime
sevgime bin bir riya karıştı
kendimi kandırmalarım birbirini kovaladı
ben hep seviyorum sandım
neyi sevdiğimi bile bilmeden
bilmeden neyi sevmem gerektiğini

belki de hep yanlış kapıyı çaldım
hep bir tanrı misafiri edasıyla
ama destursuz patavatsızca çaldım kapıları
ne istediğimi bilmeden
bilmeden neyi nasıl istemem gerektiğini

kapı her açılışında
“işte!”, dedim, “buldum aradığımı”
hep buldum sandım
aradığım sandığımı

sayısız aramalarımla sayısız günah işledim
sayılı günah arasında
aramalarım, arınmalara çıkmadı bir türlü
aramalarım hepten günah
yanlış kapılar ardında
kapıyı çalışlarım edeb ten yoksun
kapıyı çalışlarım hepten yanlış

severek gittim istediğim sandıklarıma
sevdiğim sandıklarıma isteyerek gittim
gitmelerim
“bir adım gidene on adım gelen”e değildi
“yürüyerek gidene koşarak gelen”e değildi gitmelerim
sevmekle değildi kapıyı çalışlarım
istemenin sırrına ermeden
sevmenin sırrını istedim
sevmekle değildi istemelerim
istemelerim
“isteyin, vereyim” diyene değildi
yakınmalarım yakarışa dönüşmedi
bana benden yakın olan’a
“yarabbi, ben pişmanım!” diyemedim gönül den
işte ben bu halde
yine kapıdayım
izninle
bu defa kapındayım
tövbeye muhtaç istemelerimle
istiyorum senden
affına sığınarak

estağfurullah

bismillah

yarabbi!
sen beni bu halden azad et
sen pişmanlığımı kabul et
sen ki affedicisin
affı seversin
beni de affet
affet beni
“yarabbi!” diyebilenlerin
istemeyi, sevmeyi bilenlerin hürmetine
affet ki her şey başlasın yeniden
sevmekle başlasın bu kez her şey
sevmekle başlayan her şey sevmekle bitsin
tek sevmek bitmesin
senin sevdiklerini sevmek
seni sevenleri sevmek
seni sevmek bitmesin
sevmek bitmesin

amin!