Hâce Musa Topbaş (Sâdık Dânâ) Efendiden İnciler

[ABDULLAH4]

DÜNYA

Biraz sonra İsa aleyhisselam havarileriyle birlikte bu manzaranın üzerine gelir ve şöyle buyurur:

Dünya hayatının aldatıcı meşgaleleri çoktur. Bir kimse kendisine bir meşgale açarsa, o meşgale de ona on meşgale daha açar.

Ahiret kaygısını hiç hatırlamaz. Dinin esaslarına bir zarar gelse hiç oralı olmaz.

Fakat dünyalık menfaatine bir zarar geldi mi hemen başlar ağlayıp sızlamaya
- İşte bu dünyadır. Ondan sakınınız.

YUNUS DER Kİ

Yunus Emre hazretlerinin mühim bir kaç şiiri aşağıdadır.

Bize didar gerek, dünya gerekmez
Bize mâna gerek, dâva gerekmez.

Hey yârenler, bu dünyanın
Sonu vîran olur bir gün
Buna mağrur olanların
İşi pişman olur bir gün.

Âriflere bu dünya hayal ü düş gibidir
Kendini sana veren, hayal ü düşden geçer.

Basında aklı olan, ücretle amel kılmaz.
Hûrilere aldanmaz, göz ile kaştan geçer.

Bu dünyanın sevgisî, ağulu aşa benzer
Sonunu sayan kişi, ağulu aşdan geçer.

 

[ABDULLAH4]

DÜNYA

ALLAH'IN HUZURUNA LAYIK OLMAK

İbrahim Metbûli kuddise sirruh buyurur ki:

- Kibri bırak, büyük olursun. Kalbini dünya sevgisinden yana temizle ki iman suyu kalbinde oluklar halinde aka... Bir kimsenn kalbi dünya sevgisinden yana temiz değilse; onun kalbine iman suyu akmaz...

Mevlana Şemseddin Hanefî kuddise sirruh'e soruldu:

- Kime salih denir?

Bu suali şöyle cevablandırdı:

- Salih odur ki: Allahü Teâlâ'nın huzuruna layık ola. Allahü Teâlâ'nın huzuruna o kime layık olur ki: Özünü dünya ve ahiretten yana temizleye...

Eşref-i Rumî kuddise sirruh buyurur:

- Allah Teâlâ ve tekaddes hazretleri bu dünyayı ve bu dünyayı sevenleri sevmemiş iken, dünyaya bağlanmak akıllı olanların işi değildir.

Cenab-ı Hak bu dünyayıdüşman tutmuşdur.

Çünkü dünya onun dostlarını saptırmaktadır. Yani dünya sevgisi insanları Allahü Teâlâ'ya ibadet etmekten alıkoymaktadır.

 

[ABDULLAH4]

DÜNYA

FIRSAT ELDE İKEN

Dünyada, dünya mallarına sahip olmak için çırpınanlar, helal-haram demeden dünya malı toplayanla topraklar altında türlü azaplarla inleyecek ve diyecekler ki:

- Ya Rabbi, bizi kısa bir müddet için olsa dahi dünyaya göndersen de biraz ibadet etsek ve senin rızanı kazanmak için gecemizi gündüzümüze katsak ne olur? (Yani namaz kılmak, kelime-i tevhii getirmek isteyecekler). Onların bu şekilde yalvarıp yakarmalarına şöyle cevap verilecek:

- Sizler dünyada hiç de az kalmadınız. Ama bu ömrü dünya muhabbeti uğruna, bile bile israf ettiniz. Sizlere bitmez tükenmez nasîhatlar verildi.

Tatmakda olduğunuz zapların mutlaka başınıza geleceği sizlere tekrar tekrar anlatıldı. Bu şartlar altında artık mazeret beyan etmeğe hakkınız yokdur.

Çünkü dünya kulluk yeri idi, halbuki burası hesab yeridir.

Ama işlerin hakikatini toprak altına girdikten sonra anlamanın insan oğluna hiç bir faidesi tasavvur olunamaz.

Eşref-i Rumî hazretleri devam ediyor:

- Ey aziz, bu dünyaya her kim gönül verip, biriktirmiş ise sonunda pişmanlık taşı ile başını çok döver. Ama son pişmanlık fayda vermez. Bu gün fırsat elde iken dünya maı esaretinden kurtulmağa bak.

Mezarları gez, ömrünü, haram-helal demeden dünya malı toplamak için geçirenlerin sonunu yakından gör. Onların haram-helal demeden biriktirdikleri bunca malların mirasçıları elinde kaldığını bil.

 

[ABDULLAH4]

DÜNYA

DÜNYANIN ÖMRÜ BİR SAAT

Resûlü Ekrem salallahu aleyhi ve sellem:

"-Dünyanın ömrü bir saattir" buyurmuşlardır. O bir saati yani kısa ömrü ibadet ve ubudiyet ile geçirmeğe bakın.

Bu dünya muhabbetini içinden söküp atmanın ve dünya esaretinden kurtulmanın bir yolu da cömertliktir.

Cömert olanlar, bu dünya hayatında ele geçirdikleri malların hesabını verirken, yarın kıyamette zorlanmazlar.

Cömertlik öyle bir huydur ki, insanı cennete çeker, cimrilik de öyle bir huydur ki insanı cehenneme çeker.

Resûlü Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem buyurdular:

- Şüphesiz ki nur kalbe girince kab genişler ve ferahlar.

-Ey Allahın Resûlü! Bunun belli bir alameti var mı? diye sorulunca:

Resûlü Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem cevaben:

-İnsanın, aldatıcı dünyadan uzaklaşıp, ebedîlik alemine yönelmesi ve ölüm gelmeden, onun için hazırlık yapmasıdır, buyurmuşlardır. (Bakra Tefsiri, Mahmûd Sami.)

 

[ABDULLAH4]

DÜNYA

NİCE PEYGAMBERLER

Eşref-i Rumî kuddise sirruh gene buyurur:

- Bu dünyaya bizden evvel pek çok peygamber geldi. Ve bu Peygamberlere dünya malı verildi. Ama onlar dünya malını yanlarında saklamadılar.

Dünya malı ile zevk ü sâfâyadalmadılar. Onlar, Allahu Teâlânın verdiği nimetlerini yine Allah rızası için harcadılar. Kendileri arpa ekmeği yediler ve aba giydiler.

Bütün dünya Süleyman aleyhisselamın hükmü altında idi. İnsanlar, cinler, vahşi hayvanlar ve kuşlar emrinde idi. Hepsnin lisanından anlardı. Buna rağmen kendisi zenbil örer, o şekilde rızıklanırdı.

Sevgili Peygamberimiz Muhammed Mustafa sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz, gazalardan ganimet malı alır, onları hemen fakirlere, ihtiyaç sahiplerine devrederdi, kendisivakit olur dokuz günde bir arpa ekmeği yerdi.

Gene buyurdular ki:

- Bu dünyada nefsinin arzularına uyanlar ve nefsini rahat ettirenler, ölünce öyle bir derde ve azaba düşerler ki, bu dertten kurtulmak çok zor, belki de imkansızdır.

Ama bu dünyada öyle zahmet çeke, fakirlik ve miskinlik ile bağrı yananlar, doyuncaya kadar yiyecek ve içecek bulamayanlar, sonu gelmeyen bir rahata kavuşurlar.

 

[ABDULLAH4]

DÜNYA

DÜNYA BİR ÇÖPLÜK GİBİ

Resûlü Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz, Ebu Hüreyre radıyallahü anh'a hitaben:

- Ey Eba Hüeyre, sana, dünyayı bütün varlığı ile göstereyim mi? buyurdu.
Ebu Hüreyre radıyallahü anh der ki:

- (Ben de göster, ya Resûlallah) dedim. Bunun üzerine Resûlü Ekrem elimden tutarak, beni Medine çöplüklerinin döküldüğü bir dereye götürdü.

Orada insan kellleri insan pislikleri, parçalanmış elbiseler ve kemikler vardı. Bunları gösterdikten sonra:

- Gördüğün bu kelleler aynı sizin gibi ihtiras ve uzun kuruntular besleyen kimselerdi. Şimdi etsiz kemik olarak kaldılar ve nihayet çürüyüp toz haline geleceklerdr.

Bu pislikler, onların yedikleri, leziz yemeklerdir. Nereden kazandı ise kazandı, sonra da midelerine indirdiler. Şimdi ise, herkes bunlardan uzaklaşmaktadır. Bu parçalanmış bezler, onların süslü elbiseleri idi.

Şimdi rüzgar onları parça parça etmişdr. Bu kemikler onların, üzerlerine binip diyar diyar dolaştıkları binitlerinin kemikleridir.

İşte dünyanın manzarası ve sonu budur. Şimdi dünyalık için ağlamak isteyen ağlasın.

 

[ABDULLAH4]

DÜNYA

Gene Resûlü Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem efendimiz buyurur:

-Kıyamet günü Tıhame Dağı gibi ameli olan kimseler Allah'ın huzuruna getirilecek ve bunların cehenneme girmesi emir olunacaktır.

- Bunlar namaz kılarlar mı idi? diye sorulunca, Resûlü Ekrem:

- Evet namaz kılarlar, oruç da tutarlar, hatta geceden de ibadetlerine katarlardı.

Ancak dünyalıktan kendilerine bir şey takdim edildiği zaman helal-haram demeden ona uçuşur ve başına çökerlerdi.

Allahu Teâlâ ve tekaddes hazretleri, Musa aleyhisselam'a:

- Ya Musa! Dünyaya meyletme! Zira benim huzuruma ondan daha ağır bir günah ile gelmiş olmazsın, buyurur.

Bir gün Musa aleyhisselam yola giderken, ağlayan bir adam gördü.

Dönüşde de aynı vaziyetde ağladığını görünce:

- Ya Rab, Senin kulun durmadan senin korkundan ağlıyor, dedi.

Allahü Teâlâ ve tekaddes hazretleri;

- Göz yaşları ile beyni de aksa, yine onu affetmem. Çünkü onun kalbinde dünya sevgisi var, buyurmuştur.