Yeltegiyan
Elfidam
Hiç, Bir Leyla'nız, Mecnun'unuz Oldu mu?
Onun için ölebileceğinizi düşündüğünüz anlar yaşıyor musunuz?Ve bunları yaşarken mutlu musunuz? Bir güzel, öğretici.aşkı belirleyici ,Leyla ve Mecnun hikayesi vardır; “Bir gün Leyla fakirlere ,çalışanlara yemek dağıtıyormuş...Mecnun da onu görebilmek, dokunabilmek için sıraya girmiş.Leyla herkese yemekleri dağıtmış ve sıra mecnuna gelmiş Dikkatlice bakmış ve eline ,mecnunun eline kepçenin tersiyle vurmuş. Onun orada ne için bulunduğunu bilenler acıyarak,üzülerek mecnuna bakmışlar...Ama ne görsünler, Mecnun gülüyor.Zevkle, gözlerinin içi gülerek etrafa bakıyor.Seyredenler o kadar şaşırmışlar ki!!! Ayrıca bir anlam da verememişler.Bunu Mecnuna sormaya karar vermişler,ve sormuşlar. Mecnun ağlayarak cevaben demiş ki;Nasıl sevinçli olmam,nasıl memnun olmam,nasıl gülmem..? Çünkü bana farklı davrandı. Bana size davrandığı gibi davranmadı. Demek ki ben onun için sıradan biri değilim. Nasıl buna şükretmem ALLAH’ım . Bu benim için dünyanın en büyük mutluluğu.Benim elime kepçeyle vurdu. Binlerce defa şükürler olsun.Kimseye vurmadı,bana vurdu “ diye de devam etmiş... Işte sizin için böyle bir düşüneniz,veya sizi böyle bir ayırımla seven var mı? Veya siz böyle birini düşünebiliyor musunuz? Bu bir dost da olabilir,sevgili de olabilir veya inandığınız kalben tatminini yaşadığınız bir kişi de olabilir.Artık ona inancınız ve teslimiyetiniz o kadar derin ve kendinizi aşmıştır ki!!! Siz bile o düşüncelerin veya o kişinin “aureola”sında yaşarsınız.Artık farklılık ve karşıdaki kalmamıştır.
Ondan eminsinizdir.Dilediğinden eminsinizdir. Kendinizden eminsinizdir,Bu kararınızı bile düşünemeyecek ,irdeleyemeyecek durumda yaşarsınız. Bu öyle bir akıştır ki!..Su gibi kayar, onun mevsimlerini,günlerini,bilgilerini yaşamaya başlarsınız.Bilseniz de bilmeseniz de asla kararlarını tartışma konusu yapmazsınız. Sizin;hiç düşünürken başka birşeyi aklınıza bile getiremediğiniz bir sevginiz var mı? Sizin ilk uyandığınız da aklınıza gelen bir resminiz var mı,nurdan bir çizginiz bulunur mu? Sizin yatmadan evvel Allah’a yakararak o kişiyi düşünebildiğiniz için şükrederek, içten kahkahalar atarak iç muhasebesi yaptığınız anlar var mı? Ve bu sevginin sizi ne kadar arıtacağının acaba farkında mısınız? Bir Leyla,bir Mecnun olmayı hiç mi istemediniz? Olamasanız bile ona yakın bir sevgiyi taşımanın ne güzel olduğunu bile bilmiyor musunuz? Sizi kendi dünyanızdan çıkaran bir bağdır bu... Bu kendinizi aşmanızı sağlar.Rüyalarınıza inmeyi,hayallerinizi yaşamayı sağlar! Her sevgi eşi bulunmaz bir masal ve tasarımdır.Kendince bir boyuttur,yaşadığınca,yaşadığın kadar bir sevgiyi bulursun. Sevgiyi bulmak, bu bağlılığı yaşamak sizi sığ sulardan kurtarır ,tanımadığınız boyutlara taşır. Yaşamdaki en güzel durak.en önemli çıkıştır bu. Yaşayabilirseniz sizlere ,bizlere ne mutlu... Aslında hepimiz de bir Leyla.Bir mecnun ve Ferhat’lar Şirin’ler var. Hepimizin bir iç duyuşunun ,yaşama geçişidir sevgi,karşıya aktarılışıdır.Içinden seyredemediğini karşıda seyretmektir. Bir o boyutları tıklaya bilsek,bir sevginin özüne inebilsek...Kendimize pusula yapsak Kendimizi unutup,tek olanı bilebilsek. Ne güzel olurdu... Ne güzel olurdu, Bir mecnun olabilmek... Ne güzel olurdu birisine farklılığını hissettirmek... Farklı olduğunu bilmek..
alıntı
Onun için ölebileceğinizi düşündüğünüz anlar yaşıyor musunuz?Ve bunları yaşarken mutlu musunuz? Bir güzel, öğretici.aşkı belirleyici ,Leyla ve Mecnun hikayesi vardır; “Bir gün Leyla fakirlere ,çalışanlara yemek dağıtıyormuş...Mecnun da onu görebilmek, dokunabilmek için sıraya girmiş.Leyla herkese yemekleri dağıtmış ve sıra mecnuna gelmiş Dikkatlice bakmış ve eline ,mecnunun eline kepçenin tersiyle vurmuş. Onun orada ne için bulunduğunu bilenler acıyarak,üzülerek mecnuna bakmışlar...Ama ne görsünler, Mecnun gülüyor.Zevkle, gözlerinin içi gülerek etrafa bakıyor.Seyredenler o kadar şaşırmışlar ki!!! Ayrıca bir anlam da verememişler.Bunu Mecnuna sormaya karar vermişler,ve sormuşlar. Mecnun ağlayarak cevaben demiş ki;Nasıl sevinçli olmam,nasıl memnun olmam,nasıl gülmem..? Çünkü bana farklı davrandı. Bana size davrandığı gibi davranmadı. Demek ki ben onun için sıradan biri değilim. Nasıl buna şükretmem ALLAH’ım . Bu benim için dünyanın en büyük mutluluğu.Benim elime kepçeyle vurdu. Binlerce defa şükürler olsun.Kimseye vurmadı,bana vurdu “ diye de devam etmiş... Işte sizin için böyle bir düşüneniz,veya sizi böyle bir ayırımla seven var mı? Veya siz böyle birini düşünebiliyor musunuz? Bu bir dost da olabilir,sevgili de olabilir veya inandığınız kalben tatminini yaşadığınız bir kişi de olabilir.Artık ona inancınız ve teslimiyetiniz o kadar derin ve kendinizi aşmıştır ki!!! Siz bile o düşüncelerin veya o kişinin “aureola”sında yaşarsınız.Artık farklılık ve karşıdaki kalmamıştır.
Ondan eminsinizdir.Dilediğinden eminsinizdir. Kendinizden eminsinizdir,Bu kararınızı bile düşünemeyecek ,irdeleyemeyecek durumda yaşarsınız. Bu öyle bir akıştır ki!..Su gibi kayar, onun mevsimlerini,günlerini,bilgilerini yaşamaya başlarsınız.Bilseniz de bilmeseniz de asla kararlarını tartışma konusu yapmazsınız. Sizin;hiç düşünürken başka birşeyi aklınıza bile getiremediğiniz bir sevginiz var mı? Sizin ilk uyandığınız da aklınıza gelen bir resminiz var mı,nurdan bir çizginiz bulunur mu? Sizin yatmadan evvel Allah’a yakararak o kişiyi düşünebildiğiniz için şükrederek, içten kahkahalar atarak iç muhasebesi yaptığınız anlar var mı? Ve bu sevginin sizi ne kadar arıtacağının acaba farkında mısınız? Bir Leyla,bir Mecnun olmayı hiç mi istemediniz? Olamasanız bile ona yakın bir sevgiyi taşımanın ne güzel olduğunu bile bilmiyor musunuz? Sizi kendi dünyanızdan çıkaran bir bağdır bu... Bu kendinizi aşmanızı sağlar.Rüyalarınıza inmeyi,hayallerinizi yaşamayı sağlar! Her sevgi eşi bulunmaz bir masal ve tasarımdır.Kendince bir boyuttur,yaşadığınca,yaşadığın kadar bir sevgiyi bulursun. Sevgiyi bulmak, bu bağlılığı yaşamak sizi sığ sulardan kurtarır ,tanımadığınız boyutlara taşır. Yaşamdaki en güzel durak.en önemli çıkıştır bu. Yaşayabilirseniz sizlere ,bizlere ne mutlu... Aslında hepimiz de bir Leyla.Bir mecnun ve Ferhat’lar Şirin’ler var. Hepimizin bir iç duyuşunun ,yaşama geçişidir sevgi,karşıya aktarılışıdır.Içinden seyredemediğini karşıda seyretmektir. Bir o boyutları tıklaya bilsek,bir sevginin özüne inebilsek...Kendimize pusula yapsak Kendimizi unutup,tek olanı bilebilsek. Ne güzel olurdu... Ne güzel olurdu, Bir mecnun olabilmek... Ne güzel olurdu birisine farklılığını hissettirmek... Farklı olduğunu bilmek..
alıntı