zulme karşı direnen mü’minlerin vardı
bir masal değildi yaşananlar Ya Muhammed!
zırhı kuşandığında asla çıkarmazdın
zulüm kaleleri bir bir düşünceye kadar
söyle şimdi nereye kime gidelim
Ya Muhammed!
yeryüzü yağmalanmış
göz yaşlarıyla merhamet
çekilmiş gökyüzüne
siyahlar içinde Kabe
Medine ağlıyor Kudüs ağlıyor
Ya Muhammed!
müjdeyle insanlığı yoğuran bir nefes gibi
gel ey sevgili tut kalbimizden
esenlik muştusuyla uyandır
şehrin ışıklarını
direnmenin çoğalmanın arefesinde
kışa dönen çehremizi onar
gel ey sevgili tut kalbimizden
